Page 383 - 2553-2561
P. 383

ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๔๓/๒๕๕๔                    ศาลแพ่ง

                                                                                    ศาลปกครองขอนแก่น



             รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
             พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒

             ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

             ประมวลกฎหมายที่ดิน
             พระราชบัญญัติการชลประทานหลวง พุทธศักราช ๒๔๘๕



                      คดีที่เอกชนยื่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินตามหนังสือรับรองการ

             ท�าประโยชน์ (น.ส.๓) เลขที่ ๑๗ โดยได้รับมรดกมาจากบิดา จ�าเลยซื้อที่ดินแปลงดังกล่าวบางส่วนเพื่อสร้างประตู
             ระบายน�้าในโครงการน�้าก�่าและโครงการพัฒนาลุ่มน�้าสงครามและได้ก่อสร้างประตูระบายน�้าบ้านตับเต่าตาม
             โครงการดังกล่าว เจ้าหน้าที่ของจ�าเลยบุกรุกเข้าไปในที่ดินของโจทก์ในส่วนที่ไม่ได้ขายให้แก่จ�าเลย แล้วได้

             ขุดเจาะและก่อสร้างอ่างเก็บน�้าขนาดใหญ่และลึกลงไปในที่ดินของโจทก์โดยอ้างว่ามีพระราชกฤษฎีกาให้เวนคืน

             ที่ดินดังกล่าวและได้ฝากเงินค่าเวนคืนที่ดินพร้อมค่าทดแทนไม้ยืนต้นไว้ที่ธนาคารให้แก่โจทก์แล้ว แต่โจทก์
             ไม่ประสงค์จะรับเงินดังกล่าวเนื่องจากเห็นว่าการปฏิบัติงานในหน้าที่ของจ�าเลยนั้นเป็นการกระท�าละเมิดและ
             ก่อให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อโจทก์ ขอให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนความเสียหาย และท�าที่ดินให้กลับ

             คืนสภาพเดิม หากไม่สามารถท�าได้ให้จ�าเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ โดยให้ถือเอาเงินที่จ�าเลยวางไว้แก่โจทก์

             ที่ธนาคารเป็นส่วนหนึ่งแห่งค่าเสียหาย จ�าเลยให้การว่า จ�าเลยได้รับงบประมาณมาก่อสร้างประตูระบายน�้า
             บ้านตับเต่าจึงจัดซื้อที่ดินจากราษฎรในบริเวณพื้นที่ดังกล่าว โดยในส่วนที่ดินของโจทก์ซื้อไว้ ๒ จุด แต่ที่ดิน
             จุดที่ ๒ ไม่พอก่อสร้าง จึงได้ขอซื้อเพิ่มเติม แต่โจทก์ไม่ยอมขาย จ�าเลยเพียงแต่ปักหลักเขตให้เห็นว่าจะต้องใช้

             พื้นที่เพิ่มเติมจากที่ซื้อไว้เดิมเป็นจ�านวนเนื้อที่เท่าใด จ�าเลยไม่ได้รุกล�้าเข้าไปในที่ดินของโจทก์ และได้ระงับการ

             ก่อสร้างในบริเวณดังกล่าวตั้งแต่ปี ๒๕๔๖ ต่อมาในปี ๒๕๔๙ ได้มีพระราชกฤษฎีกาเวนคืนที่ดินของโจทก์ตามที่
             จ�าเลยร้องขอ จึงได้น�าเงินค่าเวนคืนฝากธนาคารในนามของโจทก์ไว้ แต่ไม่อาจเข้าไปก่อสร้างได้เนื่องจากโจทก์
             กับพวกขัดขวาง จ�าเลยไม่ได้ท�าละเมิดต่อโจทก์ คดีโจทก์ขาดอายุความ ขอให้ยกฟ้อง เห็นว่า มาตรา ๑๑

             แห่งพระราชบัญญัติการชลประทานหลวง พุทธศักราช ๒๔๘๕ บัญญัติให้จ�าเลยมีอ�านาจน�าเอาอสังหาริมทรัพย์

             ของเอกชนไปใช้ประโยชน์แก่การชลประทานได้ โดยการตกลงการโอนกับเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ แต่ถ้ามิได้
             ตกลงการโอนไว้เป็นอย่างอื่นให้ด�าเนินการเวนคืนตามกฎหมายว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ทั้งจ�าเลยยัง
             มีอ�านาจหน้าที่ด�าเนินการจัดให้ได้มาซึ่งน�้า หรือกักเก็บ รักษา ควบคุม ส่ง ระบายหรือแบ่งน�้าเพื่อเกษตรกรรม

             การพลังงาน การสาธารณูปโภค หรือการอุตสาหกรรม ด�าเนินการเกี่ยวกับการป้องกันความเสียหายอันเกิดจาก

             น�้า ความปลอดภัยของเขื่อนและอาคารประกอบฯ ตามข้อ ๑ ของกฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการกรมชลประทาน
             กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พ.ศ. ๒๕๔๕ การก่อสร้างประตูระบายน�้าบ้านตับเต่าตามโครงการน�้าก�่าและ






                รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
         382    พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
   378   379   380   381   382   383   384   385   386   387   388