Page 387 - 2553-2561
P. 387

ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๔๒/๒๕๕๕                  ศาลปกครองระยอง

                                                                                  ศาลแขวงพระนครเหนือ



             รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
             พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ (ม. ๙ วรรคหนึ่ง (๓))

             ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

             พระราชบัญญัติการกีฬาแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๒๘


                      นักกีฬาวูซูที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้าฝึกซ้อมเพื่อคัดเลือกเป็นนักกีฬาทีมชาติฟ้องการกีฬาแห่ง

             ประเทศไทย ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ว่าไม่เบิกจ่ายเบี้ยเลี้ยงให้แก่สมาคมกีฬาวูซูแห่งประเทศไทย ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒

             เพื่อจ่ายให้แก่ผู้ฟ้องคดี และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ คัดเลือกนักกีฬาทีมชาติโดยไม่เป็นธรรม ขอให้พิพากษาหรือมี
             ค�าสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองเบิกจ่ายเบี้ยเลี้ยงให้แก่ผู้ฟ้องคดีและให้ลงโทษผู้ที่ไม่ให้ความเป็นธรรมในการคัดเลือก
             นักกีฬา ทั้งสองศาลเห็นพ้องกันในประเด็นขอให้เบิกจ่ายเบี้ยเลี้ยงว่าอยู่ในอ�านาจของศาลปกครอง คงเหลือ

             เฉพาะประเด็นที่ขอให้ลงโทษผู้ที่ไม่ให้ความเป็นธรรมในการคัดเลือกนักกีฬาว่าอยู่ในอ�านาจของศาลใด เห็นว่า

             ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ เป็นหน่วยงานทางปกครอง ส่วนผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ได้รับอนุญาตจัดตั้งรับทุนหรือทรัพย์สิน
             ช่วยเหลือเพื่อใช้ในการส่งเสริมกิจการกีฬาจาก ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ โดยอยู่ในความควบคุมและต้องปฏิบัติตาม
             ข้อบังคับที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ก�าหนด จึงเป็นหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ด�าเนินกิจการทางปกครองอันมีฐานะ

             เป็นหน่วยงานทางปกครอง ดังนั้น การเตรียมนักกีฬาของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และขอเบิกจ่ายเงินจากผู้ถูกฟ้องคดี

             ที่ ๑ ตามหลักเกณฑ์ วิธีการและแบบที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ก�าหนดเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ในการส่งเสริมการกีฬา
             และควบคุมการด�าเนินกิจการการกีฬาของประเทศของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จึงเป็นเรื่องในทางปกครองของ
             ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสอง เมื่อเหตุแห่งการฟ้องคดีนี้มีมูลหนี้มาจากความสัมพันธ์ในทางมหาชน อันมีฐานมาจาก

             พระราชบัญญัติการกีฬาแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๒๘ และข้อบังคับการกีฬาแห่งประเทศไทย ฉบับที่ ๗

             ว่าด้วยเงินอุดหนุนสมาคมกีฬา จึงเป็นข้อพิพาทเกี่ยวกับความรับผิดอย่างอื่นของหน่วยงานทางปกครองอันเกิด
             จากการใช้อ�านาจตามกฎหมายและกฎ ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง
             และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ อันเป็นคดีปกครอง อยู่ในอ�านาจของศาลปกครอง และเมื่อข้อพิพาท

             คดีนี้มีลักษณะเป็นคดีปกครองแล้ว ค�าขอที่ให้ลงโทษผู้ที่ไม่ให้ความเป็นธรรมในการคัดเลือกนักกีฬา ก็เป็นค�าขอ

             ที่อยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครองเช่นกัน


















                รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
         386    พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
   382   383   384   385   386   387   388   389   390   391   392