Page 153 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๑-๒๕๖๑-กฎหมายฯ
P. 153
´ØÅ¾ÒË
ตามกฎหมายสกอตแลนด CPSA มาตรา ๒๗ บัญญัติวา การที่ผูไดรับการปลอย
ชั่วคราวไมมาศาลตามกําหนดนัดหรือฝาฝนเงื่อนไขโดยไมมีเหตุแกตัวอันสมควร (without
reasonable excuse) เปนความผิดอาญาอีกฐานหนึ่ง มีโทษปรับระดับ ๓ และจําคุกไมเกิน
๖ เดือน ถาการผิดเงื่อนไขเปนกรณีที่ไปกระทําผิดฐานอื่น กรณีนี้ไมตองดําเนินคดีในขอหา
ผิดเงื่อนไข แตในการลงโทษคดีที่ไปกระทําผิดใหเพิ่มโทษใหหนักขึ้นโดยคํานึงถึงขอเท็จจริง
วากระทําผิดในระหวางถูกปลอยชั่วคราวดวย หากเปนกรณีไมมาศาลตามนัดในความผิด
ที่ตองพิจารณาโดยลูกขุนจะมีโทษหนักขึ้นถึงจําคุกไมเกินหาป ทั้งนี้ มาตรา ๒๘ ใหอํานาจ
เจาพนักงานตํารวจจับผูไมมาศาลหรือฝาฝนเงื่อนไขการปลอยชั่วคราวโดยไมจําตองมี
หมายจับของศาล โดยใหอํานาจจับทั้งในกรณีมีการฝาฝนเงื่อนไขแลว และกรณีกําลังฝาฝน
เงื่อนไขหรือแมเพียงมีเหตุสงสัยวาจะฝาฝนเงื่อนไข เมื่อจับแลวกฎหมายกําหนดใหเจาพนักงาน
มีอํานาจควบคุมตัว และตองนําตัวมาศาลอยางนอยในวันทําการถัดจากวันจับ ถาจับมาแลว
ไมมีเหตุสงสัยวาฝาฝนเงื่อนไข กฎหมายกําหนดใหเจาพนักงานปลอยตัวไป ทั้งนี้ การนําตัว
ไปศาลอาจทําโดยผานระบบประชุมทางจอภาพก็ได ศาลมีอํานาจยกเลิกการอนุญาตใหปลอย
ชั่วคราว ปลอยตัวตามคําสั่งอนุญาตเดิม เปลี่ยนแปลงเงื่อนไข หรือมีคําสั่งอยางใดตามที่เห็นสมควร
โดยไมวาจะมีคําสั่งอยางใด ผูตองหาหรือจําเลยและพนักงานอัยการมีสิทธิอุทธรณได
๑๐. การขอใหทบทวนคําสั่งและการอุทธรณคําสั่งปลอยชั่วคราว
ตามกฎหมายสกอตแลนด CPSA มาตรา ๓๐ บัญญัติวา ผูถูกกลาวหามีสิทธิขอให
ศาลทบทวน แกไขเปลี่ยนแปลงคําสั่งหรือเงื่อนไขการปลอยชั่วคราวได หากพฤติการณ
เปลี่ยนแปลงไปในสาระสําคัญ หรือมีขอเท็จจริงใหมอันสําคัญที่ไมปรากฏในขณะมีคําสั่ง
กอนหนานั้น เมื่อไดรับคํารองตองสําเนาใหอัยการและรับฟงความเห็นอัยการกอน เวนแต
พนักงานอัยการยอมใหศาลมีคําสั่งฝายเดียว ถาเปนการขอใหเปลี่ยนแปลงคําสั่งครั้งแรก
ตองขอหลังจากมีคําสั่งไปแลว ๕ วัน กรณีเปลี่ยนแปลงคําสั่งครั้งตอๆ ไป ตองขอหลังมีคําสั่ง
ไปแลวไมนอยกวา ๑๕ วัน การสั่งใหทบทวนนี้ไมเปนการตัดสิทธิการอุทธรณคําสั่งไมอนุญาต
ใหปลอยชั่วคราว สวนสิทธิในการอุทธรณคําสั่งไมอนุญาตใหปลอยชั่วคราวตามกฎหมายไทย
เปนไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๑๙ ทวิ โดยหากเปนคําสั่ง
ของศาลชั้นตนสามารถอุทธรณไปยังศาลอุทธรณได สวนคําสั่งของศาลอุทธรณใหอุทธรณ
ไปยังศาลฎีกา คําสั่งของศาลที่ไมอนุญาตใหปลอยชั่วคราวยืนตามศาลลางใหเปนที่สุด
๑๔๒ เลมที่ ๑ ปที่ ๖๕