Page 180 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๑-๒๕๖๑-กฎหมายฯ
P. 180
´ØÅ¾ÒË
ที่มุงประสงคที่จะใหมีการจัดการทรัพยสินของจําเลยที่มีหนี้สินลนพนตัวตามกฎหมาย
ลมละลายเพื่อประโยชนแกเจาหนี้ทั้งหลายได แมจําเลยจะสิ้นสภาพนิติบุคคลตาม ป.พ.พ.
ก็ตาม การดําเนินกระบวนพิจารณาและมีคําสั่งพิทักษทรัพยของจําเลยที่ ๑ เด็ดขาดของ
ศาลลมละลายกลางจึงชอบแลว
ผูมีสวนไดเสียที่จะรองขอใหหางหุนสวนหรือบริษัทกลับคืนสูทะเบียน ไดแก
หางหุนสวน ผูเปนหุนสวน บริษัทหรือผูถือหุนของนิติบุคคลนั้น ผูรองตองกลาวอางและพิสูจน
ขอเท็จจริงใหศาลเห็นวาในขณะที่ขีดชื่อหางหุนสวนหรือบริษัทออกจากทะเบียน
หางหุนสวนหรือบริษัทยังทําการคาขายหรือยังประกอบการงานอยู หรือเปนการยุติธรรม
ที่จะใหหางหุนสวนหรือบริษัทไดกลับคืนสูทะเบียน การจดชื่อหางหุนสวนหรือบริษัทกลับคืน
สูทะเบียนถือวาหางหุนสวนหรือบริษัทนั้นยังคงอยูตลอดมาเสมือนมิไดมีการขีดชื่อออกเลย
ตามมาตรา ๑๒๗๓/๔
คําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๘๕๒๓/๒๕๕๗
ป.พ.พ. มาตรา ๑๒๔๖ (๖) (เดิม) บัญญัติวา “ถาบริษัทหรือผูถือหุนหรือเจาหนี้
ใดๆ ของบริษัทรูสึกวาตองเสียหายมิเปนธรรมเพราะการที่บริษัทถูกขีดชื่อออกจากทะเบียน
นั้นไซร เมื่อบริษัทหรือผูถือหุนหรือเจาหนี้ยื่นคํารองตอศาล และศาลพิจารณาไดความเปน
ที่พอแกใจวาขณะที่ขีดชื่อบริษัทจากทะเบียนนั้นบริษัทยังทําการคาขายหรือยังประกอบ
การงานอยูก็ดี หรือมิฉะนั้นเห็นเปนการยุติธรรมในการที่จะใหบริษัทนั้นไดกลับคืนขึ้น
ทะเบียนก็ดี ทานวาศาลจะสั่งใหกลับจดชื่อบริษัทคืนเขาสูทะเบียนก็ได...” เมื่อปรากฏเหตุวา
มีการนําที่ดินที่กําหนดไวในใบอนุญาตใหจัดสรรที่ดินวาใหใชเพื่อสรางโรงเรียนอนุบาลและ
บอบําบัดนํ้าเสียของหมูบาน แตบริษัท ธ. ผูรับโอนที่ดินดังกลาวไมดําเนินการ ทั้งนําที่ดินไป
ใชประโยชนอยางอื่น ผูรองซึ่งมีหนาที่ตามกฎหมายวาดวยการจัดสรรที่ดินในการที่จะบังคับ
ใหเปนไปตามกฎหมายวาดวยการจัดสรรที่ดินและปรากฏวาในหมูบานดังกลาวยังมิไดมีการ
ดําเนินการจัดตั้งนิติบุคคลหมูบานจัดสรร ผูรองในฐานะหนวยงานของรัฐจึงมีสิทธิเรียกรอง
ใหบริษัท ธ. ปฏิบัติหนาที่ตามใบอนุญาตใหจัดสรรที่ดินเพื่อประโยชนสาธารณะ ผูรองจึงมี
สถานะเสมือนหนึ่งเปนเจาหนี้มีอํานาจยื่นคํารองตามบทบัญญัติแหงกฎหมายดังกลาว
ขางตนได
มกราคม - เมษายน ๒๕๖๑ ๑๖๙