Page 101 - ดุลพาห เล่ม3.indd

ดุลพาห

4) ปริมาณคดีที่ตกราง (คดีที่ยังพิจารณาไม่แล้วเสร็จตามระบบการพิจารณา
คดีต่อเนื่องของศาลโดยปกติ) และ

5) ปริมาณคดีที่อยู่ในความรับผิดชอบของผู้พิพากษาที่เป็นองค์คณะ

ผู้วิจัยจึงได้นำาหลักฐานที่ได้จากการสังเคราะห์ตัวแปรของทั้ง 3 หลักเกณฑ์ข้าง
ต้นไปกำาหนดในแบบสอบถามเพื่อฟังความคิดเห็นของกลุ่มตัวอย่างอีกครั้งหนึ่ง แล้วนำาผล

ที่ได้มาทดสอบทางสถิติในการวิจัย ปรากฏผลดังตารางที่ 3 ถึงตารางที่ 5 ดังนี้

ตารางที่ 3 แสดงผลการวิเคราะห์ทางสถิติ ในด้านหลักเกณฑ์ที่เกี่ยวกับความเชี่ยวชาญ

(n = 389)

Std. Error Sig. Sig.
ตัวแปร n M S.D. t
Mean (2-tailed) (1-tailed)
สรุป

ปัจจัยของหลักเกณฑ์ที่
เกี่ยวกับความเชี่ยวชาญ

ขององค์คณะผู้พิพากษา
ที่จะรับผิดชอบสำานวน
คดี 389 4.86 1.05 0.05 108.88* .00* .00*

*มีนัยสำาคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ตารางที่ 4 แสดงผลการวิเคราะห์ทางสถิติ ในด้านหลักเกณฑ์ที่เกี่ยวกับความเหมาะสม

(n = 389)

Std. Error Sig. Sig.
ตัวแปร n M S.D. t
Mean (2-tailed) (1-tailed)
สรุป

ปัจจัยของหลักเกณฑ์ที่
เกี่ยวกับความเหมาะสม
ขององค์คณะผู้พิพากษา

ที่จะรับผิดชอบสำานวน
คดี 389 5.09 0.83 0.04 119.99* .00* .00*

*มีนัยสำาคัญทางสถิติที่ระดับ .05

90 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕