Page 98 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 98

ดุลพาห




                        ผลการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ดังนี้


                        ส่วนที่ 1 ปัญหาในการจ่ายสำานวนคดีในปัจจุบัน

                        กลุ่มตัวอย่างเห็นว่าปัจจุบันมีปัญหาเกิดขึ้นจากการจ่ายสำานวนคดีในศาลยุติธรรม

               เนื่องจากการจ่ายสำานวนคดีนั้นไม่ได้ปฏิบัติตามกฎหมาย หรือระเบียบเกี่ยวกับการจ่ายสำานวน
               คดีโดยเคร่งครัด แต่มีปัจจัยภายนอกเข้ามามีอิทธิพลต่อการใช้ดุลพินิจในการจ่ายสำานวนคดี

               เป็นต้นว่า ความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างผู้จ่ายสำานวนคดี กับผู้ได้รับสำานวนคดี จึงทำาให้การ
               จ่ายสำานวนคดีไม่มีความเท่าเทียมกัน โดยสาเหตุหลักของปัญหาคือ เนื่องจากตัวกฎหมาย

               หรือระเบียบที่กำาหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการจ่ายสำานวนคดีนั้นไม่มีความชัดเจน ผลการวิจัย
               ยังชี้ให้เห็นอีกว่าผู้พิพากษาส่วนใหญ่ในศาลยุติธรรมไม่มีความเชื่อมั่นต่อการใช้ดุลพินิจใน

               การจ่ายสำานวนคดีของผู้บริหารศาลว่าเป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กำาหนดไว้ในระเบียบเกี่ยวกับ

               การจ่ายสำานวนคดี จ่ายสำานวนคดีไม่ตรงกับความรู้ ความสามารถ และความเหมาะสมของ
               ผู้พิพากษาเจ้าของสำานวนคดี กล่าวโดยสรุป ปัญหาสำาคัญของการจ่ายสำานวนคดี คือ แม้ศาล
               ยุติธรรมจะมีกฎหมาย หรือระเบียบที่กำาหนดหลักเกณฑ์ในการจ่ายสำานวนคดีไว้แล้ว แต่ไม่มี

               คำานิยาม หรือคำาจำากัดความเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ดังกล่าวไว้ ส่งผลให้มีปัญหาในการใช้ดุลพินิจ

               ของผู้จ่ายสำานวนคดีว่าได้พิจารณาถึงหลักเกณฑ์ดังกล่าวที่กำาหนดไว้ในกฎหมาย หรือระเบียบ
               แล้วหรือไม่ อย่างไรก็ตาม กลุ่มตัวอย่างยังเห็นว่าผู้บริหารศาลผู้ทำาหน้าที่จ่ายสำานวนคดีควรนำา

               ข้อมูลในแฟ้มประวัติข้าราชการตุลาการ (กพ. 7) มาพิจารณาประกอบในการตัดสินใจด้วยว่า
               จะจ่ายสำานวนคดีเรื่องใดให้แก่ผู้พิพากษาคนใดเป็นผู้พิจารณาทั้งที่เป็นเจ้าของสำานวนและเป็น

               องค์คณะในการพิจารณา

                        ส่วนที่ 2 การนำาหลักการจัดการแบบอ้างอิงหลักฐานมาประยุกต์กับการจ่าย

               สำานวนคดีในศาลยุติธรรม


                        กลุ่มตัวอย่างเห็นว่า ควรนำาหลักการจัดการแบบอ้างอิงหลักฐานมาประยุกต์กับการ
               จ่ายสำานวนคดีในศาลยุติธรรม ซึ่งการจัดการแบบอ้างอิงหลักฐาน (Evidence-Based

               Management (EBM)) หมายถึง การบริหารจัดการหน่วยงานในภาครัฐ และภาคเอกชน โดย
               มีหลักการหลักอยู่บนพื้นฐานของหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นซึ่งได้รับการยอมรับ

               ให้เป็นแนวปฏิบัติขององค์กร และรวมถึงการพิจารณาถึงจริยธรรมในการตัดสินใจที่เกี่ยวข้อง
               กับการบริหารจัดการด้วย (Rousseau and McCarthy, 2007) การจัดการแบบอ้างอิง




               กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑                                                      87
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103