Page 116 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 116
ดุลพาห
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๘๖๙ ในสัญญาประกันวินาศภัยย่อมต้องเป็นเหตุ
หรือภัยใดๆ ซึ่งเป็นนิติเหตุที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้เอาประกันภัย มิใช่เหตุที่มีลักษณะ
เป็นนิติกรรมสัญญาซึ่งก่อให้เกิดความรับผิดตามข้อสัญญาระหว่างคู่กรณี การกำาหนดเอาความ
รับผิดของจำาเลยที่ ๒ เป็นเงื่อนไขในการใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่โจทก์ในนามของจำาเลย
ที่ ๒ มีลักษณะเป็นนิติกรรมสัญญา ไม่ใช่นิติเหตุ สัญญาประกันภัยจึงเป็นกรณีในเหตุอย่างอื่น
ในอนาคตมิใช่กรณีเมื่อเกิดวินาศภัย จึงไม่เป็นสัญญาประกันวินาศภัย เมื่อการทำาสัญญาประกัน
ภัยในเหตุอย่างอื่นในอนาคตไม่มีกฎหมายบัญญัติเรื่องอายุความไว้โดยเฉพาะ จึงมีอายุความ
๑๐ ปี คดีในส่วนจำาเลยร่วมไม่ขาดอายุความ
ตามคำาพิพากษาฎีกาดังกล่าวทำาให้เกิดคำาถามตามมาที่น่าสนใจหลายๆ ประการ
เช่น การประกันภัยความรับผิดตามสัญญาคำ้าประกันเป็นการประกันภัยการชำาระหนี้หรือไม่
การประกันภัยความรับผิดตามสัญญาและการประกันภัยการชำาระหนี้ที่มิได้อาศัยความทรงชีพ
หรือมรณะของบุคคลเป็นเงื่อนไขการชำาระเงินในหนี้แทนเป็นวินาศภัยหรือไม่ การประกันภัย
ความรับผิดของผู้คำ้าประกันตามสัญญาคำ้าประกันเป็นประกันวินาศภัยหรือไม่ การประกันภัย
สินเชื่อทางการค้า (trade credit insurance) ที่ให้ทั้งเจ้าหนี้ ลูกหนี้สามารถประกันภัยใน
การผิดนัดชำาระหนี้เป็นประกันวินาศภัยหรือไม่ การประกันชีวิตซึ่งเป็นนิติเหตุจะต้องกลาย
เป็นการประกันวินาศภัยหรือไม่ การผิดนัดชำาระหนี้และความรับผิดตามสัญญาเป็นนิติกรรม
หรือไม่ เป็นต้น ซึ่งจะได้นำามาศึกษาและวิเคราะห์ในทางทฤษฎีกันต่อไป
๒. หลักกฎหมายและแนวคำาพิพากษาฎีกา
จากการค้นคว้าคำาอธิบายทางตำาราและแนวคำาพิพากษาฎีกาที่เกี่ยวกับประมวล
กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๘๖๑ จะพบหลักกฎหมายว่า
๑) คำาอธิบายทางตำาราเกี่ยวกับประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๘๖๑
ว่า การประกันภัยเป็นการประกันความเสี่ยงภัย (risk) ในเหตุการณ์ที่ไม่แน่นอนว่าจะเกิดขึ้น
๒
หรือไม่ในอนาคต (future event) และจะแบ่งประเภทการประกันภัยตามเงื่อนไขแห่งการ
ใช้เงินจากเหตุที่ไม่แน่นอนในอนาคตเป็น ๒ ประเภท คือ กรณีเหตุวินาศภัยและในเหตุอย่าง
อื่น กล่าวคือ เมื่อเหตุการณ์ที่เป็นเงื่อนไขแห่งการใช้เงินคือกรณีเหตุวินาศภัย (in case of
๒. จิตติ ติงศภัทิย์, กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยประกันภัย, น.๙.
กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑ 105
