Page 119 - ดุลพาห เล่ม3.indd

ดุลพาห

หยั่งรู้ได้ หรือเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ทางเศรษฐกิจ เช่น ความเสียหาย หรือเหตุการณ์
๔
สูญเสียอื่นๆ อย่างความตาย หรือเจ็บป่วย เป็นต้น และในภาค ๒ แบ่งสัญญาประกันภัย
ตามลักษณะการเสี่ยงภัยออกเป็น ๘ ประเภท ดังนี้ การประกันภัยคํ้าจุน (Haftpflichtver-

sicherung) ประกันค่าใช้จ่ายทางกฎหมาย (Rechtsschutzversicherung) ประกันภัยในการ
รับขน (Transportversicherung) ประกันอัคคีภัยอาคาร (Gebäudefeuerversicherung)

ประกันชีวิต (Lebensversicherung) ประกันการเสียความสามารถในการทํางาน (Berufsun-
fähigkeitsversicherung) ประกันอุบัติเหตุ (Unfallversicherung) และประกันสุขภาพ

(Krankenversicherung)

แม้กฎหมายต่างประเทศมิอาจช่วยให้คําตอบโดยตรงได้ว่า การประกันภัยการชําระ

หนี้เป็นประกันวินาศภัยหรือไม่ เพราะการแบ่งประเภทสัญญาประกันภัยมีหลักที่แตกต่างกัน
ในแต่ละประเทศ แต่การพิจารณากฎหมายต่างประเทศก็ช่วยให้เห็นคําตอบเป็นนัยได้ว่า การ

ประกันภัยต้องเป็นการประกันในการเสี่ยงภัยในเหตุการณ์ที่ไม่แน่นอนในอนาคต ซึ่งต้องระบุ

ภัยไว้ให้ชัดเจน และประเภทของการประกันภัยย่อมต้องแบ่งตามที่ปรากฏอยู่ในบทบัญญัติ
แห่งกฎหมายของแต่ละประเทศ ซึ่งในกฎหมายไทยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

มีเพียง ๒ ประเภท คือ ประกันวินาศภัยและประกันชีวิต เมื่อการประกันภัยการชําระหนี้
ไม่เป็นประกันชีวิต จึงต้องถูกจัดเป็นประกันวินาศภัย

๓. บทวิเคราะห์ปัญหา

การพิจารณาปัญหาว่า การประกันภัยความรับผิดตามสัญญาคํ้าประกันเป็นการ
ประกันภัยการชําระหนี้หรือไม่ การประกันภัยความรับผิดตามสัญญาและการประกันภัยการ

ชําระหนี้ที่มิได้อาศัยความทรงชีพหรือมรณะของบุคคลเป็นเงื่อนไขการชําระเงินในหนี้แทนเป็น
วินาศภัยหรือไม่ การประกันภัยความรับผิดของผู้คํ้าประกันตามสัญญาคํ้าประกันเป็นประกัน

วินาศภัยหรือไม่ การประกันภัยสินเชื่อทางการค้า (trade credit insurance) ที่ให้ทั้งเจ้าหนี้
ลูกหนี้สามารถประกันภัยในการผิดนัดชําระหนี้เป็นประกันวินาศภัยหรือไม่ การประกันชีวิต

ซึ่งเป็นนิติเหตุจะต้องกลายเป็นการประกันวินาศภัยหรือไม่ การผิดนัดชําระหนี้และความ
รับผิดตามสัญญาเป็นนิติกรรมหรือไม่ สามารถแยกวิเคราะห์ได้ดังนี้

๔. Hans-Peter Schwintowski und Christoph Brommelmeyer (Hrsg.), Praxiskommentar zum
ö
§
Versicherungsvertragsrecht, 2008, 1 Rn. 4.
§
ö

108 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕