Page 122 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 122

ดุลพาห




                                                                    ๖
               ทางตำาราหลายเล่มก็ไม่สามารถแยกความแตกต่างดังกล่าวได้  รวมทั้งแนวคำาพิพากษาฎีกา
               ด้วยเช่นกัน


                        สำาหรับความรับผิดตามนิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้ก็ไม่ใช่นิติกรรม

               สัญญา กล่าวคือ ความรับผิดตามนิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้นอกจากไม่ทำาให้
               เกิดความเคลื่อนไหวแห่งสิทธิแล้ว ความรับผิดตามนิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้

               ยังไม่เป็นการแสดงเจตนาผูกนิติสัมพันธ์อันจะมีลักษณะเป็นนิติกรรมสัญญาได้ ดังนั้น ความ
               รับผิดตามนิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้จึงเข้าลักษณะเป็นนิติเหตุอย่างหนึ่ง เพราะ

               เกิดจากกระทำาการหรือไม่กระทำาการของบุคคลผู้เป็นคู่สัญญา ไม่ใช่เกิดจากการแสดงเจตนา
               ผูกนิติสัมพันธ์ และเมื่อมีการประกันภัยในเหตุดังกล่าว จึงเป็นการประกันภัยในนิติเหตุ ไม่ใช่

               นิติกรรม


                        เมื่อการประกันภัยการชำาระหนี้เป็นการประกันภัยที่มีเงื่อนไขการจ่ายเงินจากการ
               กระทำาของบุคคลที่ก่อให้เกิดความรับผิดตามนิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้ อัน
               เป็นการประกันภัยในเหตุที่ไม่แน่นอนในอนาคตที่เป็นนิติเหตุแล้ว และความรับผิดตาม

               นิติกรรมสัญญาและการผิดนัดชำาระหนี้สามารถประมาณเป็นเงินค่าสินไหมทดแทนตามที่

               เสียหายจริงได้ คือ เท่ากับจำานวนหนี้ที่ค้างชำาระพร้อมดอกเบี้ย การประกันภัยการชำาระหนี้
               ไม่ว่าจะเป็นการประกันภัยความรับผิดตามสัญญาคำ้าประกัน หรือการประกันภัยความรับ

               ผิดตามนิติกรรมสัญญาของลูกหนี้หรือผู้คำ้าประกัน หรือการประกันภัยความรับผิดของผู้คำ้า
               ประกันตามสัญญาคำ้าประกัน หรือการประกันภัยสินเชื่อทางการค้าทั้งของเจ้าหนี้และลูกหนี้

               จึงเป็นการประกันวินาศภัยทั้งสิ้น

                        ๓) การพิเคราะห์คำาพิพากษาฎีกาที่ ๔๕๗๗/๒๕๖๑ จะพบว่า ความเสี่ยงภัยที่แท้จริง

               อันเป็นเหตุที่ไม่แน่นอนในอนาคตก็คือ เหตุการณ์การผิดนัดชำาระหนี้ ไม่ใช่ที่นิติกรรมสัญญา
               เช่าซื้อหรือสัญญาคำ้าประกัน โดยการผิดนัดชำาระหนี้ดังกล่าวก็คือการกระทำาของบุคคลที่ก่อ

               ให้เกิดความรับผิด ก็มีลักษณะเป็นนิติเหตุอยู่ในตัว ดังนั้น สัญญาเช่าซื้อหรือสัญญาคำ้าประกัน

               จึงมิใช่ตัวภัย และความเสี่ยงภัยในคำาพิพากษาฎีกาที่ ๔๕๗๗/๒๕๖๑ ที่แท้จริงก็คือการกระทำา

               ๖.  จรัส  พวงมณี  และประพันธ์  ทรัพย์แสง,  คู่มือกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยประกันภัย,  น.๑,
                   จำารัส  เขมะจารุ,  คำาอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  ลักษณะประกันภัย,  พิมพ์ครั้งที่  ๓
                   (ห้างหุ้นส่วนจำากัดยงพล เทรดดิ้ง: ๒๕๓๐) น.๑๔, ไพโรจน์ วายุภาพ และสิทธิโชค ศรีเจริญ, คำาอธิบาย
                   ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยประกันภัย, (ห้างหุ้นส่วนจำากัดจิรรัชการพิมพ์: ๒๕๔๑) น.๒๗.



               กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑                                                     111
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127