Page 118 - ดุลพาห เล่ม3.indd

ดุลพาห

สัญญาประกันภัยตามมาตรา ๘๖๑ และเมื่อเป็นการใช้เงินโดยอาศัยความทรงชีพหรือมรณะ
ของบุคคล จึงเป็นการประกันชีวิตตามมาตรา ๘๘๙ แม้ตามระเบียบของจำาเลยใช้คำาว่าบริจาค

แทนเงินเบี้ยประกันภัย ก็ไม่มีผลทำาให้เงินที่สมาชิกต้องส่งให้แก่จำาเลยไม่เป็นเบี้ยประกันภัย

คำาพิพากษาฎีกาเรื่องนี้วางหลักกฎหมายตามมาตรา ๘๖๑ ก่อนว่าเป็นประกันภัย
หรือไม่ จากนั้นจึงพิจารณาถึงลักษณะของสัญญาประกันภัยว่าเป็นประเภทใด

คำาพิพากษาฎีกา ๔๕๗๗/๒๕๖๑ วินิจฉัยว่า สัญญาประกันภัยในความรับผิดตาม
สัญญาคำ้าประกัน เป็นการกำาหนดเอาความรับผิดของผู้คำ้าประกันเป็นเงื่อนไขในการใช้ค่า

สินไหมทดแทนมีลักษณะเป็นนิติกรรมสัญญาไม่ใช่นิติเหตุ จึงไม่ใช่สัญญาประกันวินาศภัย
ที่ต้องเป็นเหตุหรือภัยใดๆ ซึ่งเป็นนิติเหตุ

คำาพิพากษาฎีกาเรื่องนี้วางหลักกฎหมายมาตรา ๘๖๑ ว่า ในกรณีวินาศภัยมีลักษณะ
เป็นนิติเหตุ ส่วนความรับผิดจากการผิดนัดไม่ชำาระหนี้เป็นในเหตุอย่างอื่น และการประกันภัย

ในสิทธิหน้าที่ความรับผิดของสัญญามีลักษณะเป็นการประกันภัยนิติกรรมสัญญา ไม่ใช่นิติเหตุ

๓) หลักกฎหมายประกันภัยในต่างประเทศ จะแบ่งประเภทการประกันภัย

แตกต่างจากในกฎหมายไทยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งแบ่งเป็น ๒ ประเภท

คือ ประกันวินาศภัยและประกันชีวิต ดังนี้

๓.๑) ในกฎหมายอังกฤษ พระราชบัญญัติประกันภัย พ.ศ. ๒๕๕๘ (Insurance Act

2015) มาตรา ๑ บทนิยาม แบ่งสัญญาประกันภัยตามผู้เอาประกันภัย (insured) ว่าเป็นผู้
บริโภคหรือผู้ประกอบธุรกิจเป็น ๒ ประเภท คือ สัญญาประกันภัยของผู้บริโภค (consumer

insurance contract) กับสัญญาประกันภัยที่ไม่ใช่ของผู้บริโภค (non-consumer insurance
contract) หรือสัญญาประกันภัยของผู้ประกอบธุรกิจ และมาตรา ๓ (๑) หน้าที่แถลงความ

จริง กำาหนดให้ผู้เอาประกันภัยมีหน้าที่แถลงความจริงในเรื่องความเสี่ยงภัย

๓.๒) ในกฎหมายเยอรมัน พระราชบัญญัติประกันภัย (Versicherungsvertrag-
sgesetz: VVG) มาตรา ๑ สัญญาประกันภัย คือ การประกันความเสี่ยงภัยที่ได้ระบุไว้โดยเฉพาะ

(bestimmtes Risiko) เพื่อให้ผู้รับประกันภัยชดใช้เงินให้แก่ผู้เอาประกันภัยหรือบุคคลที่สาม
(ผู้รับประโยชน์) โดยคำาว่าความเสี่ยงภัยที่ได้ระบุไว้หมายถึง เหตุการณ์ (Ereignisse) ที่ไม่อาจ

กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑ 107