Page 75 - PowerPoint Presentation
P. 75

ਮਾਾਂ ਹ ੰਦੀ ਏ ਮਾਾਂ




                       ੱ
            "ਿ ਹੇ ਲਖ ਕੋਈ ਲ ਡ ਲਡ  ਦੇਵੇ, ਸਜੁੰਨ  ਮਰਜੀ ਸਪਆਰ
            ਜਤ  ਦੇਵੇ, ਬਣਕੇ ਸਰਸ਼ਤੇਦ ਰ, ਕੋਈ ਕਰ ਸਕਦ  ਨੀ ਮ ਵ                              ਂ

                                        ਂ
             ਵਰਗ  ਸਪਆਰ।" ਮ  ਉਹ ਇਨਸ ਨ ਹੈ, ਸਜਸ ਦ  ਸਪਆਰ
             ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਰ ਨਹੀ ਂ ਦੇ ਸਕਦ । ਸਕਸੇ ਨੇ ਸਲਸਖਆ ਹੈ, ਪ ੱਤ                         ਂ
                                                                                    ਂ
                           ਂ
                                                              ਂ
                                                                       ਂ
             ਬ ਝੋਂ ਮ ਵ  ਦ  ਕੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਕਸਹੁੰਦ  ਹ , ਮ ਵ  ਬ ਝੋਂ ਪ ੱਤ -
                                                                           ਂ
                    ਂ
            ਧੀਆ ਦ  ਕੀ?" ਮ  ਦੇ ਸਪਆਰ ਲਈ ਸਜਸ ਦੀ ਮ  ਨਹੀ ਂ ਹੈ
                                     ਂ
                                                                                  ੁੰ
                                                                                ਂ
             ਉਹ ਸ ਰੀ ਉਮਰ ਤਰਸਦ  ਹੈ । ਸਜਵੇਂ ਦਰੱਖਤ ਦੀ ਛ  ਠਡ                              ੇ
                                                                              ੇਂ
            ਝੋਕੇ ਸਦੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਰੱਸਖਆ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਉਵ ਹੀ
                                                      ਂ
                ਂ
                                ੁੰ
                         ਂ
                                          ੇ
                                                                        ਂ
            ਮ  ਦੀ ਛ  ਵੀ ਠਢੇ ਸਮੱਠ ਝੋਸਕਆ ਨ ਲ ਬੱਸਿਆ ਦੀ
                                            ਂ
                                                      ੋ
                                                                                                    ੁੰ
            ਰੱਸਖਆ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਮ  ਦੀ ਲਰੀ ਸ ਰੀ ਉਮਰ ਇੱਕ ਪ ਠ ਵ ਗ ਯ ਦ
                                                                                                   ੂ
                                ੱ

            ਰਸਹੁੰਦੀ ਹੈ ।ਮਨਖ ਦ ਨੀਆ ਦੇ ਸ ਰੇ ਕਰਜ ਿ ਕ  ਸਕਦ  ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਇਕ
                                                                                                         ੱ


            ਕਰਜ  ਨਹੀ ਂ ਿ ਕ  ਸਕਦ , 'ਮ  ਦੇ ਦ ੱਧ ਦ  ਕਰਜ '। ਮਨਖ ਥ  ਤੇ ਗਰੂ ਬਣ
                                                                                           ਂ
                                                   ਂ
                                                                                   ੱ
                                               ਂ
               ੈਂ

            ਲਦੇ ਹੈ,ਪਰ ਘਰ ਬੈਠੀ ਮ  ਦ  ਸਸਤਕ ਰ ਨਹੀ ਂ ਕਰਦ  ਸਫਰ ਬ ਹਰ ਗਰੂ
                                                                                         ਂ

            ਬਣ ਏ ਦ  ਵੀ ਕੀ ਲ ਭ ਹੈ? ਮੈਂ ਤ ਂ ਕਸਹੁੰਦ  ਹ :- "ਥ -ਥ  ਗਰੂ ਬਣ  ਕੇ
                                                                                    ਂ
                                                                           ਂ
                        ਂ
                            ੁੰ
                  ੇ
            ਸਜੁੰਨ ਮ  ਨ ਸਦਲ ਭਲ ਇਆ। ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ ਤ  ਵੀ ਬੁੰਦ  ਜ ਦ  ਹੈ
                                                                                                    ਂ

                                                                                ਂ
                                     ੋਂ
                             ੂ
                                                                                 ੁੰ
                                 ਂ


            ਠਕਰ ਇਆ"ਮ  ਸ਼ਬਦ ਸਣ ਕੇ ਹੀ ਸਦਲ ਨ ਇਕ ਠਡਕ ਸਜਹੀ ਮਸਹਸਸ
                                                                                                         ੂ
                                                                     ੁੰ
                                                                      ੂ
                                                                          ੁੰ
                                                                                   ਂ
            ਹ ੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਜੁੰਨੀ ਅਸੀ ਂ ਮ  ਦੀ ਸੇਵ  ਕਰ ਗੇ ਸ ਨ ਓਨ  ਹੀ ਮੇਵ  ਸਮਲਗ ।
                                                                                                      ੇ
                                            ਂ
                                                                           ੂ
                                                               ਂ
                                                         ੇ
                                                            ੇ
                                                                                        ਂ
                              ਂ
            ਮੈਂ ਕਸਹੁੰਦ  ਹ  :- "ਰੱਬ ਤੋਂ ਵੱਧਕੇ ਨੜ ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮ ਵ  ਰ ਹੀ ਂ ਸਵਰਗ

                                          ਂ
            ਸਜਹ  ਸੱਖ ਸਮਲਦ  ਮ  ਦੇ ਬਣ ਕੇ ਸੇਵ ਦ ਰ,ਕੋਈ ਕਰ ਸਕਦ  ਨਹੀ ਮ ਵ                                          ਂ
            ਵਰਗ  ਸਪਆਰ।“
            ਅਮਨਦੀਪ ਧਸੰਘ
            ਜਮਾਤ ਦਸਵੀ ਾਂ

               ਂ
            ਮ  ਹੀ ਇੁੰਨਸ ਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਸਵੱਿ ਸਭ ਤੋਂ ਪਸਹਲੀ ਗਰੂ ਹ ੁੰਦੀ ਹੈ, ਹਮੇਸ਼  ਉਸਦੀ ਸੇਵ  ਕਰੋ।
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80