Page 12 - ŞEHİT RECEP EŞİYOK ORTAOKULU

Tarihler 15 Temmuz’u gösteriyordu. Her şey normal seyrinde ilerliyordu. Akşam

babam işten geldi. Hep birlikte akşam yemeğini yedik. Çay içerken bir yandan da

televizyon izliyorduk.

Saat 22.00 gibi televizyonda bir son dakika haberi başladı. Merakla bakmaya başladık.

TRT sunucusu darbe bildirisi okuyordu. Bir gariplik olduğunu seziyorduk. Sanki silah

zoruyla okuyordu. Maalesef duyduklarımız doğruydu: Bir darbe girişimi vardı. Hepimiz

çok şaşkındık.

Darbenin gerçekleşmesi ülkemiz için hiç de iyi sonuçlar doğurmayacaktı. Babam Türk

milletinin böyle bir şeye asla müsaade etmeyeceğinden, bu darbenin sonuçsuz kalacağın-

dan çok emindi.

O dönem dayım İstanbul’da polisti. Annem hemen dayımı aradı lakin dayım bir türlü

telefonu açmıyordu. Durum çok ciddiydi herhalde. Annemin yüzünde hem korku hem

üzüntü ifadesi vardı. Kuran okuyup dua etmeye başladı.

Televizyonda her şeyi izliyorduk. Birtakım asker kılığına girmiş darbeciler, halkın yolunu

kesip herkesi eve göndermeye çalışıyorlardı. Köprülerden insanların geçmesine izin

vermiyorlardı.

Sonra Cumhurbaşkanımız bir çağrıda bulundu halkına: Evlere girmeyin, sokaklara

inin diyordu. Bu nu duyan milletimiz dışarı çıktı; meydanları, sokakları doldurdu.

İnsanlar el ele, omuz omuza birlik olmuş; darbecilerle mücadele ediyordu. Bizim

silahımız, bizim tankımızla bizi öldürüyorlardı.

Her yeri bombalıyorlardı. Meclisi, emniyet şubelerini... Dayım da Ankara’daki özel

harekat şubesindeydi. O akşam ondan haber alamıyorduk.

Milletimiz geçit vermiyordu düşmana. Tankların önüne dahi yatanlar vardı. İşte bu

cesaret takdire şayandı. Çünkü konu vatandı, milletti, bağımsızlıktı. Ölmek vardı, dönmek

yoktu. Bu ülkeyi birtakım kendini bilmeze bırakamazdı. Kolay mı kazanılmıştı.

Şehit verdik hem de çok. Çanakkale’de bu topraklar kanla sulanmıştı. Şimdi yine kanla

sulanıyordu. Kitaplarda okuduğumuza şahit oluyorduk.

Daha fazla direnemeyeceğini anlayan darbeciler pes etmişti artık. Milletimiz onları

dize getirmişti. O gece kimse uyumamıştı. Sabaha karşı darbenin bastırıldığı haberini

duyurdu televizyonlar. Derin bir nefes almıştık.

Dayım annemi yine aradı sabah erkenden. Nihayet ulaşabildik. İyi olduğunu,

darbecilere geçit vermediklerini fakat arkadaşlarından şehit olanların olduğunu söyledi.

Vatan sağ olsun, dedi.

Vatan sağdı çünkü birileri vatan için canını vermişti. Toprak, uğrunda eğer ölen varsa

vatandı.