Page 51 - Book คู่มือดำเนินคดีเยาวชน
P. 51

50   คู่มือการด�าเนินคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. ๒๕๖๓





                                                     ั
                           รองอัยการสูงสุดขณะน้น (นายดิเรก สุนทรเกตุ) พิจารณาแล้วเห็นว่า พ.ร.บ.
                     ั
                 จัดต้งศาลเยาวชนฯ ไม่ได้บัญญัติบังคับว่าพนักงานสอบสวนจะต้องได้รับรายงานการสืบเสาะ
                                              ั
                                                      ่
                                                                                                   ิ
                      �
                  ่
                                        ั
                               ็
                                                                                                  ิ
                                                                                 ้
                                                                                ้
                                                                                   �
                                                                                 ู
                 กอนทาความเหนเสนอพนกงานอยการ แตในมาตรา ๕๕ (๒) ไดบญญตใหผอานวยการสถานพนจฯ
                                                                         ั
                                                                       ้
                                                                              ิ
                                                                             ั
                                           ั
                 ส่งรายงานและความเห็นน้นไปยังพนักงานสอบสวนหรือพนักงานอัยการ แล้วแต่กรณ                ี
                                                                                                    ั
                  ึ
                                                      ั
                 ซ่งย่อมมีความนัยว่ารายงานการสืบเสาะน้นอาจไม่ได้ส่งมาพร้อมสานวนการสอบสวนก็ได้ ดังน้น
                                                                           �
                 พนักงานสอบสวนย่อมเป็นผู้พิจารณาว่าการสอบสวนเสร็จเม่อใด เว้นแต่กฎหมายบัญญัติไว้
                                                                         ื
                 เป็นพิเศษ ซ่งหากต่อมาพนักงานอัยการเห็นว่าการสอบสวนยังไม่เสร็จส้น ย่อมมีอานาจ
                             ึ
                                                                                      ิ
                                                                                                 �
                              ิ
                 ส่งสอบสวนเพ่มเติมได้ อย่างไรก็ตามเห็นว่าข้อมูลจากรายงานการสืบเสาะน้นย่อมเป็นข้อมล
                                                                                       ั
                  ั
                                                                                                     ู
                 ประกอบการพิจารณาสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้องคดีของพนักงานอัยการ ทั้งระเบียบส�านักงานอัยการ
                 สูงสุดว่าด้วยการดาเนินคดีอาญาของพนักงานอัยการซ่งอยู่ในเขตอานาจของศาลเยาวชนฯ
                                                                    ึ
                                  �
                                                                                �
                                                      �
                 ก็กาหนดไว้ชัดเจนว่า ให้พนักงานอัยการคานึงถึงการคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กและเยาวชนย่งกว่า
                    �
                                                                                                 ิ
                 การลงโทษ ดังน้น พนักงานอัยการจะฟ้องคดีโดยไม่ได้พิจารณารายงานการสืบเสาะไม่ได้ ดังน้น
                               ั
                                                                                                    ั
                 แม้ว่ากฎหมายจะไม่ได้บัญญัติบังคับไว้โดยชัดแจ้งให้พนักงานสอบสวนต้องส่งรายงาน
                 การสืบเสาะมาให้พนักงานอยการก็ตาม แต่เม่อพนักงานอัยการมีหน้าท่ต้องพิจารณาข้อเทจจรง
                                                                                ี
                                                                                                     ิ
                                                                                                 ็
                                          ั
                                                          ื
                                                                                                 �
                                                                                               ี
                                                        ี
                                                    ั
                 ในรายงานการสืบเสาะประกอบการส่งคด รายงานดังกล่าวจึงเป็นพยานหลักฐานท่จาเป็น
                                                                            ื
                                                                               ี
                  ี
                 ท่พนักงานสอบสวนต้องรวบรวมส่งให้แก่พนักงานอัยการ “เพ่อท่จะทราบข้อเท็จจริงหรือ
                 พิสูจน์ความผิด และเพ่อจะเอาผู้กระทาความผิดมาลงโทษ” ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
                                     ื
                                                   �
                 ความอาญา มาตรา ๒ (๑๑) นอกจากนั้น ในคดีทั่วไป พนักงานสอบสวนสมควรต้องพิจารณา
                  ั
                 ท้งในด้าน “ความผิด” และ “ผู้กระทาผิด” เพ่อให้การลงโทษน้นสอดคล้องกับหลักอาชญา
                                                                            ั
                                                    �
                                                             ื
                 วิทยาและทัณฑวิทยา และวัตถุประสงค์ของการลงโทษ เพราะเหตุน้เป็น ประมวลกฎหมาย
                                                                                ี
                 วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๓๘ จึงได้บัญญัติให้พนักงานสอบสวนมีอานาจสอบสวน
                                                                                        �
                                             ื
                 หรือส่งประเด็นไปสอบสวนเพ่อทราบความเป็นมาแห่งชีวิตและความประพฤติอันเป็นอาจิณ
                 ของผู้ต้องหาด้วย เพ่อให้การลงโทษน้นเหมาะสมสาหรับผู้กระทาผิดน้น ซ่งในทางปฏิบัติพนักงาน
                                                                                 ึ
                                                             �
                                                  ั
                                                                         �
                                                                              ั
                                   ื
                 สอบสวนและพนักงานอัยการไม่ใคร่ให้ความสาคัญมากนัก ซ่งเป็นเหตุให้การบริหารงาน
                                                                           ึ
                                                             �
                                                                                    ี
                                                                                    ้
                                               ั
                 ยุติธรรมไม่บรรลุเป้าหมาย ดังน้น ในเร่องเด็กและเยาวชนกระทาผิดน พนักงานสอบสวน
                                                      ื
                                                                              �
                                                                                                ั
                                                                                                  ิ
                 ควรต้องพิจารณารายงานการสบเสาะดงกล่าวและเสนอความเหนเพอกาหนดการปฏบตและ
                                                                            ็
                                             ื
                                                     ั
                                                                                               ิ
                                                                                  �
                                                                                ่
                                                                                ื
                 มาตรการท่เหมาะสมแก่เด็กเยาวชนผู้กระทาความผิดน้นด้วย การแก้ปัญหาความล่าช้าของ
                           ี
                                                                    ั
                                                         �
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56