Page 18 - ÇİLEK ÇALIŞTAYI KİTAP
        P. 18
     ÇİLEK ISLAHINDA ÜLKEMİZİN MEVCUT DURUMU VE HEDEFLER
                  Dr. Mehmet Ali SARIDAŞ
                  Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, 01330 Adana, Türkiye
                  masaridas@gmail.com
                  Giriş
                       Kültür çileklerinin elde edilmesinin bilinmesi bugünkü ıslah programları için büyük
                değer taşımaktadır. Hancock (1999), 1766 yılında basılan “L’Historie Naturelle des Fraisiers”
                adlı kitapta çileğin tarihçesinin dökümanlarla anlatıldığını bildirmiştir. Bu bağlamda Darrow
                (1966)’a göre bir Fransız asker olan Amedee Francois Frezier 1714 yılında görevli olarak
                gittiği Şili’de büyük meyveli F. chiloensis’i görmüş ve 1 ay süren yolculuğu süresince büyük
                özenle baktığı 5 bitkiyi Fransa’ya götürmüştür. Frezier’in erkek kısır F. chiloensis ile dişi kısır
                F. virginiana’yı şans eseri melezlemesi sonucu Brest’te kültür çileği gelişmeye başlamıştır.
                Ancak bu tarihten sonraki 200 yılda gelişmeler amatör ıslahçılarca sağlanmış olup, çok yavaş
                seyretmiştir.  Çileğin  18.  yüzyılın  ortalarında  kültüre  alındığı,  oktoploid  F.  chiloensis  (L.)
                Duch. ile F. virginiana Duch. türlerinin doğal melezlemesi sonucunda Fragaria x ananassa
                Duch.’nın  meydana  geldiği  bildirilmektedir  (Hancock,  1999).  Fragaria  x  ananassa;  F.
                chiloensis’den  dayanıklılık  ve  verimlilik,  F.  virginiana’dan  ise  iri  meyvelilik  özelliklerini
                alarak, ticari boyut kazanan çeşitlerin türü olmuştur. Sonuç olarak, Fragaria x ananassa birçok
                özellik bakımından ebeveynlerinden üstün bir tür olarak ortaya çıkmıştır. Londra civarında
                küçük  çaplı  yetiştiricilik  yapan  Michael  Keen,  19.  yüzyılın  sonlarına  doğru  İngiltere’de
                “Keen’s Seedling” çilek çeşidinin çok önemli düzeyde yetiştirildiğini ve pek çok modern çilek
                çeşidinin ıslahında bu çeşidin kullanıldığını bildirmiştir (Chandler ve ark, 2012).
                       Fragaria  cinsi,  kuzey  yarımkürede  yaygınlık  göstermektedir.  Bu  cins,  12  diploid
                (2n=14), 2 tetraploid, 1 pentaploid, 1 hekzaploid ve 4 oktaploid tür içermektedir (Hancock ve
                ark, 2008). Avrupa’dan Asya’ya, Batı Himalaya’lardan Çin ve Japonya’ya kadar olan alanlar;
                F. burcharica Losing, F. mandshurica Staudt ve F. iinumae Makino gibi türler için doğal
                yayılım alanlarıdır. Diploid F. vesca Coville, Avrupa, Asya, Ural dağlarının batısı ve Kuzey
                Amerika’da;  oktaploid  yabani  türlerin  tamamına  yakını  ise,  Amerika  kıtasında  yayılım
                göstermiştir. Fragaria virginiana Mill, Kuzey Amerika’nın tamamında,  Fragaria chiloensis
                (L) Mill, Kuzey ve Güney Amerika’nın batı sahil bölgelerinde, Havai’de, Şili’de; Fragaria
                iturupensis Staudt, ise Iturup’un Kurile adasında aktif bir volkan olan Atsunupuri’de hem
                oktaploid  hem  de  dekaploid  olarak  bulunmakta  ve  sadece  Asya  oktaploidleri  olarak





