Page 14 - ÇİLEK ÇALIŞTAYI KİTAP
P. 14

ÇİLEĞİN GÜNÜMÜZE KADAR SÜREN EVRİMİ VETİCARİ ÇEŞİTLERDEKİ

                   İLERLEMELER


                    Doç. Dr. Özhan ŞİMŞEK

                   Erciyes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, Kayseri, Türkiye
                   ozhansimsek@erciyes.edu.tr




                  Giriş

                         Çilek gerek Dünya’da ve gerekse Ülkemizde üretim miktarı gün geçtikçe artan bir


                  üzümsü meyve türüdür. Çilek her yerde yetiştirilebilmektedir. Çünkü adaptasyonu çok iyidir.
                  Sıcaklığın -51ºC’ye düştüğü bölgelerde bile çilek yetiştirilebilmektedir. Çilek, taze olarak

                  tüketilmesinin  yanında,  çeşitli hazır  gıdaların  üretiminde  yaygın  olarak  kullanılmaktadır.
                  Ayrıca çilek kurutularak ve dondurulmuş olarak da geniş tüketim alanı bulmaktadır. Son

                  yıllarda  çilek  meyvesi  ile  sağlık  ilişkileri  konusunda  yapılan  çalışmalar,  içeriğindeki  C-

                  vitamini, mineral maddeler, folik asit ve fenolik bileşiklerin tüketicilere yüksek miktarda
                  doğal antioksidan sağladığını ortaya koymuştur. Çilekte antioksidan içeriğinin yetiştirilen

                  tür ve çeşitten çok önemli düzeyde etkilendiği belirlenmiştir (Giampieri ve ark, 2013). Bu
                  durumda antioksidan içeriği  yüksek çilek çeşitlerinin tüketilmesi, sağlık açısından büyük

                  önem taşımaktadır (Sarıdaş, 2018).
                         Bir allo-oktoploid (2n = 8x = 56) tür olan çilek (Fragaria × ananassa), günümüzden

                  yaklaşık 300 yıl önce yabani oktoploid progenitör türler arasında türler arası bir melez olarak

                  ortaya  çıkan  benzersiz  kültüre  alınma  geçmişine  sahiptir  (Duchesne,  1766).  Progenitör
                  türlerin  genomları,  F.  virginiana  ve  F.  chiloensis,  poliploid  evrimin  ürünleridir:  bunlar,

                  günümüzden  yaklaşık  1  milyon  yıl  önce  dört  diploid  progenitör  türünden  (yani  alt

                  genomlardan)  gelen  genomların  kaynaşması  ve  bunlar  arasındaki  etkileşimler  ile
                  oluşturulmuştur (Njuguna ve ark, 2013).


                  Kültür Çileğinin Kökeni


                         Darrow (1966)’a göre bir Fransız asker olan Amedee Francois Frezier 1714 yılında
                  görevli olarak gittiği Şili’de büyük meyveli F. chiloensis’i görmüş ve 5 bitkiyi Fransa’ya

                  götürmüştür.  Frezier  erkek  kısır  F.  chiloensis  ile  dişi  kısır  F.  virginiana’yı  şans  eseri

                  melezlemiş  ve  kültür  çileği  bu  şekilde  gelişmeye  başlamıştır.  Fragaria  x  ananassa;  F.
                  chiloensis’den dayanıklılık ve verimlilik, F. virginiana’dan ise iri meyvelilik özelliklerini
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19