Page 35 - จุลสารฉบับพิเศษ เล่าขานตำนานศาลายา ประจำปี 2563
P. 35

จุลสาร “เล่าขานต านานศาลายา” ฉบับพิเศษ  |  ๒๗



                           การแพทย์ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์
                                                             ปรีดี  พิศภูมิวิถ
                                                                         ี
                                                                         *
                    ในช่วงรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (พ.ศ.๒๑๙๙ – ๒๒๓๑)

            เป็นช่วงระยะเวลาราว ๓๒ ปีที่สยามมีความเจริญในหลากหลายด้าน ทั้งได้รับ
            ความรู้ที่เข้ามาใหม่พร้อมกับการปรากฏขึ้นของบรรดามิชชันนารีสอนศาสนา

            และความรู้ดั้งเดิมของสยามที่ได้รับการพัฒนาต่อยอดขึ้น  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
            การต่างประเทศที่น ามาซึ่งความเจริญด้านวิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ การแพทย์

            สาธารณสุข และอื่นๆ

                    การแพทย์หรือการรักษาโรคในสยามมีการปฏิบัติเช่นเดียวกับภูมิภาค

            อื่นๆ กล่าวคือ เป็นการใช้ความเชื่อในสิ่งเหนือธรรมชาติในการช่วยบ าบัดรักษาโรค
            ผ่านผู้ประกอบพิธีกรรรม ทั้งพระสงฆ์ พราหมณ์ และผู้ประกอบพิธีกรรมอนๆ
                                                                       ื่
            ยาบ าบัดรักษาก็คือสมุนไพรต่างๆ ทั้งที่หาได้ในชีวิตประจ าวัน และของ
            หายากพิเศษ เมื่อน ามาผสมกับกระสายยา ก็กลายเป็นตัวยารักษาโรคได้

            การแพทย์ที่ผสานความเชื่อในลักษณะนี้อาจนับว่าเป็นการแพทย์ขึ้นพื้นฐานของ
            สังคมบรรพกาล ซึ่งจะปรับเปลี่ยนไปเมื่อชาวตะวันตกเข้ามามีบทบาทใน

            ราชส านักอยุธยามากขึ้น

                    ในพระนครศรีอยุธยามีตลาดที่ขายยาอยู่หลายแห่ง และตัวยาที่ซื้อขาย

            ก็ปรากฏในต ารายาแต่โบราณ ดังค าพรรณนาพระนครศรีอยุธยาความตอนหนึ่ง
                                                                         ๑
            ว่า “ย่ำนป่ำยำขำยสรรพเครื่องเทศ เครื่องไทยและเป็นสรรพคุณยำทุกสิ่ง”

            *  รองศาสตราจารย์ ดร., หมวดวิชาศกษาทั่วไป คณะศลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
                                     ึ
                                                ิ
            ๑  ค ำให้กำรขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม: เอกสำรจำกหอหลวง, กรุงเทพฯ: คณะกรรมการช าระ
            ประวัติศาสตร์ไทยฯ ส านักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี, ๒๕๓๔, หน้า ๑๒
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40