Page 238 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

238 AGATHA CHRISTIE

χρόνια αργότερα, κάνετε ερωτήσεις, σκαλίζετε το παρελθόν, ταρά-
ζετε έναν φόνο που φαινόταν νεκρός, μα που στην πραγματικό-
τητα κοιμόταν... Έναν φόνο ξεχασμένο... Ήταν τρομερά επικίνδυ-
νο αυτό που κάνατε, καλά μου παιδιά. Ανησυχούσα πάρα πολύ».
«Την καημένη την κυρία Κόκερ», είπε η Γκουέντα. «Τη γλίτω-
σε παρά τρίχα. Χαίρομαι που θα γίνει καλά. Λες να γυρίσει ξανά
κοντά μας, Ζιλ; Μετά από όλα αυτά;»
«Θα γυρίσει αν υπάρχει παιδικό δωμάτιο», είπε σοβαρά ο Ζιλ.
Η Γκουέντα κοκκίνισε και η μις Μαρπλ χαμογέλασε λιγάκι και κοί-
ταξε προς το Τόρμπεϊ.
«Πόσο περίεργο να συμβούν όλα όπως συνέβησαν», συλλο-
γίστηκε η Γκουέντα. «Εγώ φορούσα τα λαστιχένια γάντια, και τα
κοιτούσα, κι έπειτα εκείνος μπήκε στο χολ και είπε εκείνα τα λό-
για που έμοιαζαν τόσο πολύ με τα άλλα. “Πρόσωπο”... Και μετά:
“Θάμπωσαν τα μάτια μου”».
Ρίγησε.
«Σκέπασε το πρόσωπό της... Θάμπωσαν τα μάτια μου... Πέθα-
νε τόσο νέα... θα μπορούσα να είμαι εγώ αυτή... αν δεν ήταν εκεί
η μις Μαρπλ». Έκανε μια παύση και είπε μαλακά: «Η άμοιρη η
Έλεν... Η άμοιρη, υπέροχη Έλεν, που πέθανε τόσο νέα... Ξέρεις,
Ζιλ, δεν είναι πια εκεί, στο σπίτι, στο χολ. Το ένιωσα αυτό χθες,
πριν φύγουμε. Τώρα είναι μόνο το σπίτι. Και το σπίτι μάς συμπα-
θεί. Αν θέλουμε, μπορούμε να γυρίσουμε πίσω...»

29/5/2020 1:59:21
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 238 29/5/2020 1:59:21
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 238