Page 96 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

96 AGATHA CHRISTIE

θεωρήσω τη γνώμη μου, όσο γνώριζα περισσότερο τον χαρα-
κτήρα και την πνευματική κράση του ταγματάρχη Χάλιντεϊ. Ο πα-
τέρας σας, κυρία Ριντ, δεν ήταν σε καμία περίπτωση παρανοϊκός.
Δεν είχε παραισθήσεις καταδίωξης, ούτε παρορμήσεις βίας. Ήταν
άνθρωπος ευγενικός, καλόκαρδος, είχε αυτοκυριαρχία. Δεν ήταν
αυτό που ο κόσμος αποκαλεί τρελό, ούτε επικίνδυνος για τους
άλλους. Είχε, ωστόσο, την εμμονή του σχετικά με τον θάνατο της
κυρίας Χάλιντεϊ και για να εξηγήσουμε την απαρχή της είμαι βέ-
βαιος ότι πρέπει να γυρίσουμε πολύ πίσω, σε κάποια παιδική του
εμπειρία. Ομολογώ, ωστόσο, πως καμία μέθοδος ανάλυσης δεν
κατάφερε να μας δώσει το σωστό στοιχείο. Κάποιες φορές απαι-
τείται πολύς χρόνος για να καμφθεί η αντίσταση ενός ασθενούς
στην ανάλυση. Ίσως χρειαστούν χρόνια. Στην περίπτωση του πα-
τέρα σας, δεν προλάβαμε».
Έκανε μια παύση και μετά σήκωσε το βλέμμα έντονα και είπε:
«Ξέρετε, φαντάζομαι, ότι ο ταγματάρχης Χάλιντεϊ αυτοκτόνησε».
«Τι πράγμα;» φώναξε η Γκουέντα.
«Λυπάμαι, κυρία Ριντ. Νόμιζα ότι το ξέρατε. Ίσως δικαιούστε
να μας προσάψετε κάποιο φταίξιμο γύρω από αυτό. Ομολογώ ότι
με την αρμόζουσα επίβλεψη θα είχε αποτραπεί. Ειλικρινά, όμως,
ο ταγματάρχης Χάλιντεϊ δεν έδινε κανένα σημάδι ότι ήταν τύπος
που αυτοκτονεί. Δεν έδειχνε την παραμικρή τάση για μελαγχολία,
δεν τον είχα δει ποτέ συλλογισμένο ή αποθαρρυμένο. Διαμαρ-
τυρόταν για αϋπνίες και ο συνάδελφός μου του επέτρεπε μια πο-
σότητα υπνωτικών χαπιών. Ενώ προσποιούνταν ότι τα έπαιρνε,
στην πραγματικότητα τα κρατούσε ώσπου συσσώρευσε επαρκή
ποσότητα και–»
Άνοιξε τα χέρια.
«Τόσο τρομερά δυστυχισμένος ήταν;»
«Όχι, δε νομίζω. Ήταν περισσότερο, θα έλεγα, ένα σύμπλεγμα
ενοχής, μια επιθυμία να εκτελεστεί μια ποινή. Στην αρχή, ξέρετε,
επέμενε να καλέσουμε την αστυνομία, και παρόλο που τον με-
ταπείσαμε, τον διαβεβαιώσαμε ότι στην πραγματικότητα δεν είχε

29/5/2020 1:58:54
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 96
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 96 29/5/2020 1:58:54