Page 97 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 97

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ                                  97

                 διαπράξει κανένα έγκλημα, εκείνος αρνούνταν πεισματικά να πει-
                 στεί εντελώς. Κι όμως του το αποδείξαμε πολλές φορές, κι εκεί-
                 νος αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι δε θυμόταν καθόλου να έχει
                 διαπράξει την ίδια την πράξη». Ο δρ Πένροουζ ανακάτεψε τα χαρτιά
                 μπροστά του. «Η αφήγησή του για την εν λόγω βραδιά δεν άλλα-
                 ζε ποτέ. Είπε ότι μπήκε στο σπίτι και ήταν σκοτεινά. Οι υπηρέτες
                 έλειπαν. Μπήκε στην τραπεζαρία, όπως έκανε συνήθως, έβαλε
                 ένα ποτό και το ήπιε, κι έπειτα πέρασε από την πόρτα στο καθιστι-
                 κό. Μετά από αυτό δε θυμάται τίποτα, τίποτα απολύτως, κι έπειτα
                 θυμάται να στέκεται στην κρεβατοκάμαρά του και να κοιτά τη γυ-
                 ναίκα του, που ήταν νεκρή, στραγγαλισμένη. Ήταν σίγουρος ότι το
                 είχε κάνει εκείνος–»
                   Ο Ζιλ διέκοψε. «Με συγχωρείτε, δρ Πένροουζ, μα γιατί ήταν σί-
                 γουρος ότι το είχε κάνει εκείνος;»
                   «Στο μυαλό του δεν υπήρχε αμφιβολία. Τους προηγούμενους
                 μήνες είχε πιάσει τον εαυτό του να τρέφει άγριες, μελοδραματικές
                 υποψίες. Μου είπε, για παράδειγμα, πως ήταν πεπεισμένος ότι η
                 σύζυγός του του χορηγούσε ναρκωτικά. Φυσικά είχε ζήσει στην
                 Ινδία, και στα τοπικά δικαστήρια φτάνει συχνά η πρακτική γυναι-
                 κών που οδηγούν τους συζύγους τους στην τρέλα δηλητηριάζο-
                 ντάς τους με στραμώνιο. Είχε παραισθήσεις σχετικά συχνά, μπέρ-
                 δευε τον τόπο και τον χρόνο. Αρνούνταν μεν κατηγορηματικά ότι
                 υποψιαζόταν τη σύζυγό του για απιστία, ωστόσο νομίζω πως εκεί-
                 νη ήταν η κινητήρια δύναμη. Φαίνεται ότι εκείνο που συνέβη στην
                 πραγματικότητα ήταν πως μπήκε στο σαλόνι, διάβασε το σημείω-
                 μα που είχε αφήσει η σύζυγός του, το οποίο έλεγε ότι τον εγκα-
                 τέλειπε, και ο δικός του τρόπος για να ξεφύγει από το γεγονός
                 ήταν να προτιμήσει να τη “σκοτώσει”. Εξού και η παραίσθηση».
                   «Εννοείτε ότι την αγαπούσε πολύ;» ρώτησε η Γκουέντα.
                   «Προφανώς, κυρία Ριντ».
                   «Και δεν... παραδέχτηκε ποτέ ότι επρόκειτο για παραίσθηση;»
                   «Υποχρεώθηκε να παραδεχτεί ότι πρέπει να ήταν, μα η εσω-
                 τερική πεποίθησή του παρέμενε ακλόνητη. Η εμμονή ήταν πολύ








                                                                     29/5/2020   1:58:55
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   97                           29/5/2020   1:58:55
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   97
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102