Page 12 - JUNIO 2024

Lévame onde ti vaias, onde ti esteas, aí quero estar, ao teu lado, para 10
quedarme no teu corazón e encerrar nel a miña alma e así poder amarche

sempre.

Lévame contigo alá onde ti vaias, que o meu corazón latexa por ti.
Lévame onde a sorte quéiranos levar, aí onde ti queiras estar, porque se

estamos xuntos nada máis importa.

Lévame contigo, en cada mañá que vexan os teus ollos, nas caricias que
habitan na túa pel, na voz que me arrulla, nos meus soños anhelados, no

encanto que na túa pel queda e que no meu sangue vive como primavera,
aínda que sexa outono, entre mil miradas túas, e dentro da miña alma
espida, en mil pensamentos que se aloxan na miña almofada, nas miñas

mans abertas e en cada bico que me dás.
Ti, o meu anxo, estás por sempre no meu corazón, escribes amores,
iluminas estrelas e cantas mañás fermosas con melodías que me enchen

de dita e de ilusións, porque es o que sempre esperara, o meu mellor

agasallo.
A muller que eu cielo é un anxo baixado do ceo que veu a deixarme o mellor

dela. Po dourado das súas ás belas.

Esa muller pode facer nun minuto que o meu corazón cambie e lata máis

rápido de felicidade, con só escoitar a súa voz, con saber que está preto de
min, aínda sen mirala ela é capaz de sacar o meu sorriso onde non a hai, e
ten o don de facer que brote cada sentimento do meu corazón.

Un sorriso, unha bágoa de felicidade e ata a miña máis escondido
sentimento de tristeza, pondo ao descuberto a miña alma oculta.

Deixándome po dourado das súas ás belas. O mellor dela.

Es quen soubo encher ese baleiro que había na miña alma...

Es o meu amencer, o meu anoitecer, es unha gran parte da miña propia
vida, máis aínda ti es a miña vida.

Se polo menos, o meu amor, puideses entrar na miña alma,
daríasche/daríanche conta de canto é o que che cielo... Agradezo a Deus
porque púxoche no meu camiño.