Page 16 - JUNIO 2024
P. 16
A túa voz, ai amor! a túa voz é a que dá vida aos meus días solitarios. 14
Neses días nos que nada parece bo e todo é gris sempre apareces ti e cheas
de esperanzas e ilusións o meu corazón que moitas veces se debilita desta
distancia tan cruel que nos mantén afastados.
Quixese terche sempre nos meus brazos, fronte á tardiña da miña cidade
e ser dunha vez para sempre a túa compañeira, ese é o meu maior desexo.
Mentres respiro constantemente repítome que así será, porque este amor
é consagración para sempre, é xúbilo. Moitas veces o meu amor é algo
inexplicable, porque é risa e bágoas á vez, pero sei que é amor, amor de
tempos novos, amor que un día terá un feliz final, como o teñen os amores
verdadeiros.
Por agora escribo estas liñas cunha dor intolerable, pero sabemos que a
causa da dor é a nosa distancia de corpos, non dos nosos sentimentos,
porque é alí onde máis forte son os cimentos.
Estou a escribir para ti esta carta que fala da fortuna de atopar o amor,
para que a leas, para que bebas a mesma esperanza que me habita, que
saibas que xa che estou amando, hai moito tempo que quero amar todo de
ti, e amar máis que o teu nome, todo canto o rodea , todo o que contén, o
teu nome é un resumo de ti, a miña alma que non sabe ferir a túa alma
pronúnciao varias veces ao día, es o meu amor, es todo o que me move a
seguir, es o porto, pero tamén o rumbo, máis que unha estrela guía, e
espérasme onde ninguén me espera, e todo o mundo cábeme no peto,
estarás ti e nada me fará falta, e eu estarei para ti, estes son os meus
brazos, non me escondas nunca os teus ollos, porque só na túa mirada
caben os meus mellores soños, quero terminar a túa carta contándoche que
antes de acharche non houbo días como este en que me distraio do mundo
e só penso en ti, as estrelas afastadas teñen o código do noso destino, as
estrelas próximas son os teus ollos, e teñen outro código que non entendo,
só lle intúo e gústame o seu misterio, contarche que son demasiados amar
que pronunciei e que non escoitaches, que che levo por todos os camiños, e
non cielo que me faltes cando chegue a calquera parte, cielo estar alí xunto
a ti...
Mírame o meu amor, aínda desde a distancia, mírame, que se perdo a túa
mirada xa non sei por onde ir.