Page 1606 - JUNIO 2024
P. 1606

Esquecer  ao  mundo  que  nos  rodea,  sigamos  a  nosa  felicidade.                        21
                  sumerjámonos no lume ardente desa paixón que os nosos corpos
                  provocan, en compás dos versos que cobren os nosos soños brota

                  inquietante o rozamento dos teus beizos, e o teu nome na miña
                  boca xa palpita.

                  Sigamos amándonos como sempre, non deixemos secar este amor
                  polos nosos medos.

                  Son o que escribe estas cartas que se fixeron letras de amor ao

                  sentir este amor correspondido.

                  Dareiche as miñas mellores caricias para que xogues con elas.

                  Ninguén o meu amor, ámache como eu.

                  Aínda durmido estou a soñarche


                  O meu querido amor:

                  Non paro de dicirlle a todos que ti e eu amarémonos ata o final.

                  É algo que desexo ao mundo gritar: que atopei alguén que me ciela
                  como ninguén o fixo xamais.

                  Sei que, aínda que a miña vida de moitas voltas ti sempre estarás

                  para min porque aínda durmindo estou a soñarche.

                  Só contigo podo ver a primavera en pleno inverno. Disme que che
                  lea un poema para durmir, mais non fágoche caso pois o que máis
                  desexo é abrazarche e quedarme ao teu lado murmurando este
                  amor.


                  Renacen as miñas forzas co teu amor, e é que son tan feliz cando
                  me dis «Estráñoche ata nos meus soños!».

                  O meu amor, non te vaias do meu lado. Un sorriso reflíctese en min,
                  pois o teu amor é igual ao meu.


                  Aínda estando en letargo, podémonos beber este amor que é teu
                  e é tan meu, non paro de falar de ti e gústame que sexa así.

                  Só amándoche pódoche demostrar este amor e darme conta que
                  dar demasiado é aínda pouco.
   1601   1602   1603   1604   1605   1606   1607   1608   1609   1610   1611