Page 1602 - JUNIO 2024
P. 1602
permanecemos perennes como a herba, somos eternos, somos 17
amor na súa pura esencia, non hai nada semellante para min.
– É un marabilloso amor – É noite, moi tarde, e un frescor de
madrugada fixo brotar estas letras para ti. Sei que sempre esperas
as miñas letras, non podía retelas máis tempo pois son agasallo e
mostra do profundo amor que teño para ti.
De súpeto, quixen escribirche esta carta, para que sígache,
murmúreche, fágache compañía, e dígache algo de min cando
afastado camiñas polas rúas da túa cidade.
De súpeto quixen enviarche esta carta que é expresión dunha gran
certeza, sabes? certeza do noso amor, de que che cielo, ámasme
e necesitámonos o un ao outro.
En silencio... ámoche.
En silencio puxen a nosa música para escribirche esta carta e
dicirche que onte á noite che soñei, sentinche, tan preto de min que
case podía tocarche...
Que precioso foi soñar estar nos teus brazos, poder acariñar o teu
corpo, sen medo a que desapareceses do meu soño... pero era un
soño!
E triste espertei, quedei calado na miña cama pensando en ti, que
farías a esta hora, se pensaras en min, moi sumido nos meus
pensamentos atopábame cando de súpeto soou o meu teléfono,
Que felicidade! Eras ti dicíndome "Bos días amor, canto che
estrañei!".
Conteiche do meu soño e rímonos, pero ao mesmo tempo un
silencio quedou entre os dous, supuxen que che sucedeu o
mesmo que a min, era unha bágoa que rodaba polas nosas fazulas
por estar separados.
Pero nada dixemos, coñézoche ben, a túa voz era máis rouca.
Sentín a impotencia que che dá a distancia, pero ao mesmo tempo
a felicidade de saber que era amado por ti.
Son feliz, non esteas triste que eu espero a túa chegada e quero
sempre permanecer en ti, nos nosos soños, porque o noso é un
amor de verdade, un amor como poucos se dan por este medio.