Page 1600 - JUNIO 2024
P. 1600

porque  me  permitiron  coñecer  a  persoa  marabillosa,  a  ti  quen                       15
                  estraño intensamente.

                  Quéroche xunto a min para dicirche continuamente o moito que
                  che cielo, adóroche e admiro.


                  Non teño moito para darche, pero as miñas letras por agora son o
                  meu maior tesouro que para ti gardo, para cando as leas e releas
                  saibas que hai alguén que de lonxe fai poesía por ti e para ti…

                  Simplemente  porque  quere  acabar  esta  vida  contigo.  Ámoche!

                  Este sentimento é inexplicable, o que sinto por ti non ten límites.

                  Ámoche máis que a nada no mundo, es o meu todo, a miña razón
                  de vivir, a miña ilusión… non podo imaxinar unha vida na que non
                  esteamos  xuntos…  iso  é  imposible.  -Non  hai  outro  amor  como o

                  noso-

                  Es ti o que necesito.

                  O meu amor:

                  Que  felicidade  saber  que  aínda  seguimos  con  este  amor,  que
                  seguimos pensando que un día calquera nos abrazaremos como o

                  mar abraza a area…

                  Sempre seremos ese amor que cada mes ou calquera día regálase
                  letras, palabras que impregno neste pergamiño.

                  Para chegar a ti non necesito escribir rebuscadas letras, non, o noso
                  é algo simple pero belo, porque só fala o noso corazón, non é nada

                  de  libros,  nin  obras  famosas,  só  letras  nosas,  a  que  nos
                  prometemos cada vez que falamos sobre o noso.

                  Pensabas o meu amor, que este día non habería carta para ti?, iso
                  é  imposible,  só  que  ás  veces  dou  voltas  neste  cuarto  que  che
                  nomea  en  todos  os  seus  recunchos,  está  tatuado  de  amor  e

                  corazóns que voan querendo chegar ao teu lado para facernos crer
                  que estamos xuntos e podemos abrazamos.

                  Coas nosas cartas na man, quedamos calados os dous, só soa a
                  música afastada, e  inventámonos un  conto onde  nos  atopamos,

                  onde  non  existen  as  distancias,  onde  non  hai  unha  bágoa  de
                  ausencia.
   1595   1596   1597   1598   1599   1600   1601   1602   1603   1604   1605