Page 362 - JUNIO 2024
P. 362
ás veces trato de facerche ao carón dos meus pensamentos, pero fáiseme difícil,
7
se soubeses que ata durmindo estás aí presente nos meus soños.
Sen darme conta fuches entrando no meu corazón dunha maneira tal cal eu non
esperaba, por iso agora teño medo de que este amor se termine, teño celos porque
teño o temor de perderche, de verme no esquecemento sen o teu amor que me
console
Teño celos de ti porque es máis que a miña vida, porque espertas amor e concedes
infinita tenrura, teño celos de tan só pensar que esa mirada túa tan sensual que
creo ser dono poida ser fixada noutra persoa.
Quero que saibas que non teño medo á morte, senón ao teu esquecemento,
tampouco teño medo á vida senón a vivir a vida sen o teu amor.
E por último quero que saibas que che amarei sen medida, hoxe e sempre, así
sexa co meu temor e os meus celos.
Perdóame…. Pero ÁMOCHE
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a día,
noite a noite. Adóroche vida miña…
Ámoche tanto…
O teu amor que moito che estraña... e ámache.
Non hai outro amor igual
Que se vaian todos menos ti, que se vaia o sol, que se vaia a lúa, que se vaia todo
o que nos rodea, pero queda ti, non necesito nada máis na miña vida, só a ti,
coas miñas noites que non son tan escuras, nin os meus días tan claros, necesito
só escribir tanto como poida para poder facerche chegar as miñas cartas, esas
que esperas e esas que eu quero que leas.
A choiva só me fai lembrarche e gustaríame moito sentirche ben preto de min
para contarche aquelas cousas que me preocupan e que ti entenderías, sempre se
trata de nós daqueles momentos que necesitamos sentir e este amor que se
presenta en todas as súas facetas para facer máis alegre nosas vidas.