Page 1118 - JULIO

O amor fainos uns pouco parvos e ata nos fai parecer que vivimos noutro
4
mundo, pero non… estamos aquí, neste universo que cada noite nos

entrega as estrelas que hoxe miramos sós…
Pero chegará o día que unidos estaremos por fin, facendo todo xuntos.

Ámoche máis aló do entendemento e razoamento... só ámoche.
Si, ámoche con todo o que son e o que teño…

Desde o meu recuncho para ti, O teu amor.
A ti entrégoche todo o meu amor.

Aos meus días e as miñas noites quixese porlle máis horas, para pensar
moito máis en ti…

Imaxino que estou ao teu lado, que che dou as miñas mans e o meu

corazón, ese que ti necesitas e eu tamén. A ti entrégoche todo o meu

alento.

A miña alegría e esperanza é saber que non falta tanto máis para estar ao

teu lado por fin.

Sei que che fago moita falta, porque me estrañas en cada momento da túa
vida.

O meu amor, a min pásame o mesmo, por iso pódoo comprender moi

ben.

Es doce, amable, cariñosa, e sobre todo destaca de ti eses pensamentos
puros que son mostra dun corazón san e namorado.

Iso faiche ser unha persoa xenial, todos os meus sentimentos entrégochos
a ti, a miña constancia, as miñas alegrías, e este belo sentir que o teu amor

provoca en min.
Ámoche, sen dúbidas, sen receos e sen condicións porque sei que o teu

amor me pertence. Sinto seguridade ao amarche, porque es unha persoa
divina, alguén que se pode amar e con quen confiar.

Non imaxinas cantas noites pénsoche… ou quizais se o sabes porque

nunca neguei este amor que é o mellor que pasou na miña vida.