Page 1123 - JULIO
P. 1123

Desexo vivir na túa vida e respirar na túa alegría, chamar amor aos meus
                                                                                                              9
                  sentimentos e entrar no ceo cos teus bicos, desexo saber que existes e eu


                  existo para ti.
                  Desexo que me biques ata deixarme sen alento, perder o coñecemento,

                  tocar o ceo contigo.

                  Desexo percorrer os teus beizos, posuílos dulcemente, sentilos cos meus,

                  saborear  o  seu  pracer,  vibrar  cos  seus  movementos,  gozar  coas  súas
                  caricias, bicarche a ti...


                  Desexos cheos de ti, caricias que nos levan a morrer de pracer, sentimentos
                  puros de agarimo, as nosas miradas sostidas pola paixón. Dozura infinita,
                  choiva de desexo inmenso.


                  Desexo o teu corazón amable, a túa alma bela, os teus sentimentos de
                  tenrura, as túas caricias sinceras, os teus bicos silenciosos...


                  Desexo  mirarche  amodo,  aos  poucos,  percorrendo  os  teus  segredos  e
                  gozando dos teus silencios, déixame admirarche mentres deséxoche.


                  Dicirche que che cielo é pouco, bicarche e desexarche é pouco, ata facerche
                  feliz é pouco... todo é pouco para demostrarche que morrería polo teu

                  amor.


                  MÍROCHE

                  Amor  meu:  Ás  veces  sorpréndesme  cando  míroche,  cando  quedo
                  fascinado mirando o teu rostro, cando mentres me falas quedo absorto

                  vendo o movemento dos teus beizos, tamén cando oras e envólvesme coa
                  túa voz suave, quedo mirando eses beizos que me hipnotizan.

                  Sorpréndesme  cando,  sen  darme  conta,  quedo  perdido  na  túa  mirada,

                  mergullado nos teus ollos, e tes que espertarme dese feitizo.

                  Míroche e vexo tenrura, fasme lembrar o que é a dozura, o que é a beleza.


                  Míroche e quédome paralizado no espello da túa mirada.
                  Míroche e gozo ao mirarche.
   1118   1119   1120   1121   1122   1123   1124   1125   1126   1127   1128