Page 1123 - JULIO
P. 1123
Desexo vivir na túa vida e respirar na túa alegría, chamar amor aos meus
9
sentimentos e entrar no ceo cos teus bicos, desexo saber que existes e eu
existo para ti.
Desexo que me biques ata deixarme sen alento, perder o coñecemento,
tocar o ceo contigo.
Desexo percorrer os teus beizos, posuílos dulcemente, sentilos cos meus,
saborear o seu pracer, vibrar cos seus movementos, gozar coas súas
caricias, bicarche a ti...
Desexos cheos de ti, caricias que nos levan a morrer de pracer, sentimentos
puros de agarimo, as nosas miradas sostidas pola paixón. Dozura infinita,
choiva de desexo inmenso.
Desexo o teu corazón amable, a túa alma bela, os teus sentimentos de
tenrura, as túas caricias sinceras, os teus bicos silenciosos...
Desexo mirarche amodo, aos poucos, percorrendo os teus segredos e
gozando dos teus silencios, déixame admirarche mentres deséxoche.
Dicirche que che cielo é pouco, bicarche e desexarche é pouco, ata facerche
feliz é pouco... todo é pouco para demostrarche que morrería polo teu
amor.
MÍROCHE
Amor meu: Ás veces sorpréndesme cando míroche, cando quedo
fascinado mirando o teu rostro, cando mentres me falas quedo absorto
vendo o movemento dos teus beizos, tamén cando oras e envólvesme coa
túa voz suave, quedo mirando eses beizos que me hipnotizan.
Sorpréndesme cando, sen darme conta, quedo perdido na túa mirada,
mergullado nos teus ollos, e tes que espertarme dese feitizo.
Míroche e vexo tenrura, fasme lembrar o que é a dozura, o que é a beleza.
Míroche e quédome paralizado no espello da túa mirada.
Míroche e gozo ao mirarche.