Page 1120 - JULIO

Amor meu:
6
Ás veces sorpréndesme cando míroche, cando quedo fascinado mirando

o teu rostro, cando mentres me falas quedo absorto vendo o movemento
dos teus beizos, tamén cando oras e envólvesme coa túa voz suave, quedo

mirando eses beizos que me hipnotizan.

Sorpréndesme cando, sen darme conta, quedo perdido na túa mirada,

mergullado nos teus ollos, e tes que espertarme dese feitizo.
Míroche e vexo tenrura, fasme lembrar o que é a dozura, o que é a beleza.

Míroche e quédome paralizado no espello da túa mirada.

Míroche e gozo ao mirarche.

Sei que non deixo de mirarche, que mesmo me excedo en mirarche.
Pero ti sabes que che cielo, que todo é admiración, e que á vez che miro

para darche grazas.

Grazas por elixirme, grazas por estar ao meu lado.

Grazas por amarme e por permitirme amarche.

Míroche con incredulidade porque ás veces penso que non che merezo,
pero sabes que loito cada día por conseguilo.

Ámoche, e ao mirarche o amor aumenta, ámoche con tolemia, e non

podo deixar de mirarche.

Amor meu, se me algún día prohíbesme mirarche condenarasme á tristeza
infinita, porque mirarche é o meu soño e mesmo mirarche é a miña

relixión.

Mirarche, como non mirarche?, se poder mirarche é un soño cumprido,

se mirarche é agradecerche, se mirarche é seguir soñando.

Míroche, e con isto saberás que cando míroche dígoche que che cielo coa
mirada, dígoche grazas por corresponderme e despídome ata a nova

mirada... que non tardará máis dun segundo.

Míroche e xamais deixarei de mirarche mentres viva.