Page 1315 - JULIO

Devoción, talvez?... non o sei, non atopo as palabras que definan 6

este sentimento que me alaga...

Cando estamos xuntos, quixese dicirche tantas, tantas cousas...
pero non brotan as palabras da miña boca, quedan na garganta,

talvez é porque as cordas decidiron gardar silencio por respecto
ao sentimento tan grande que trata de pasar por elas...

Por iso, amor meu, é que che escribo unha e outra vez canto che
cielo, canto che necesito, cuán importante es para min.

Ámoche, a miña vida, sempre amareiche.

PREGÚNTASME QUE NECESITO...

Pregúntasme que necesito… Se estou entre os teus brazos, non

necesito nada máis.

Se teño a túa mirada, son feliz.

Pregúntasme que desexo, e só desexo tempo, porque o tempo
fáiseme escaso. Non me alcanzan as horas, os días nin os anos,

para demostrarche canto che cielo.

Agora entendo que antes non entendía que é amar e que é

realmente vivir a vida.

Atopei o amor ao mirarme nos teus ollos, o amor primeiro e único.
E agora sei que non me equivoquei.

O amor nunca deixa de ser… Ámoche desde aquel día e para
sempre, e sen ti nada me serve, nada alcanza e toda sobra.

A miña prioridade é a túa felicidade. O maior pracer é poder
darche pracer. O meu obxectivo é estar preto de ti e amarche. Non

pido máis, porque non necesito nada máis.

Todo o demais son valores agregados, circunstancias, que poden

ser ou non ser. Cousas… que poden estar ou non estar. Pero o teu
amor, o meu amor, é esencial.