Page 1320 - JULIO

A BENDICIÓN DO teu AMOR 11

Penso en ti e no amor que vive en min, soñando o teu sorriso e
amando as túas caricias, anxo que renaceu para min.

Convertíchesche na miña razón de vivir; por ti sinto, vivo e

durmo, por ti sorrío e respiro, grazas a ti non quero espertar
nunca deste soño, quero estar na túa mirada eternamente

namorada e na miña vida ti por sempre.

O amor que sinto é inexplicable, amor que excede o infinito, forte,

verdadeiro e difícil de igualar.

Vivo namorado por ti e da paz interior que me ti dás, fundíndome

no teu corpo onde me espera a luz que se esconde tras a túa
mirada, desandando os camiños, onde os soños lévanme ,
borrando os sentimentos que gardei en cada esquina e esquecendo

os momentos que quebrantaron a miña alma.

Amor que atopou a luz, renacendo a un novo día, o día que o teu

amor atopou ao meu corazón, o milagre que fixo ti amor.

Só quero ser feliz co amor que dá vida e é min razón, a miña

paixón.

Ámoche con todo o que son, ámoche coas forzas da miña alma,
anxo que regresou o amor ao meu corazón.

Es a miña ilusión a miña alegría e o teu amor vida miña, é a miña
maior bendición.

A miña AMADA É ESPECIAL

Como non amarche, se es como aire puro para o meu alento,

como luz para as miñas sombras, bálsamo para as miñas
feridas...

Es o viño que me embriaga dulcemente e pon o meu corpo a
tremer de ansiedade e desexo por sentir a miña alma, a miña ser,
a miña vida fundirse contigo facendo un só ser.