Page 1318 - JULIO
P. 1318
Nos ósos vives, nos ósos estás, no aire respíroche, no ceo míroche, 9
na choiva chórasme, na luz chámasme, no amor ámasme…
Na inmensidade dos meus soños, a solución é abrazarche nun
abrazo, sacarche dun soño soñado, e só bicarche cun bico.
FACÉMONOS FALTA
O meu amor: hoxe escríboche para dicirche que nos facemos falta.
Somos un en dous, dous nun só amor. Sentimos cada instante de
sentimentos, compartindo ata o último dos nosos desexos.
Quero dicirche que che necesito, que es a miña causa de existir,
pois vivo por ti.
Tamén dígoche que che debo cada segundo de felicidade, de
sorrir, de mirarche absorto con ilusión. Déboche a miña forza, a
miña vontade e ata os meus pensamentos.
Facémonos falta, somos dous seres que saben amarse e gozar de
emocións.
Entendemos os nosos praceres: a nosa complicidade únenos e ata
co silencio dicímonos todo sen necesidade de máis.
Nada cambiou desde o primeiro instante, desde a primeira
mirada e palabra que nos uniu. Seguimos sendo só un.
Facémonos falta e ti farasme falta sempre, sábelo, necesítoche. E
con esta carta confirmo o meu amor por ti, a miña ansia de ti e
as miñas ganas de ti.
Nunca me faltes nin che ausentes, non deixes de amarme xamais
porque ti es a miña existencia.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o
amarche día a día, noite a noite. Adóroche vida miña…
Ámoche tanto…
O teu amor que moito che estraña... e ámache.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu,
sempre miña, sempre noso. Ámoche o meu Begoña.
