Page 1322 - JULIO
P. 1322

Quero  ser  quen  polas  noites  abráceche,  ser  as  mans  que  che                        13

                  acariñan ao amencer, os bicos que rozan os teus beizos á tardiña
                  camiñando xunto a ti.

                  Quero ser os teus dourados sentidos, ser o motor do teu universo,

                  ser o teu aire, ser todo e xamais deixar de ser nada.

                  Quero amarche toda a miña vida, quero ser a túa vida, quero ser

                  luz nos teus ollos e nos teus beizos a risa, ser algo máis que un
                  instante, máis que unha ilusión, máis que un afán; quero ser en ti

                  mesma unha pegada indeleble e xunto a ti comprender que a vida
                  pode  ser  de  mil  colorees;  que  o  amor  non  é  unha  fantasía  e

                  pódense tocar as estrelas desde o infinito debuxando o teu nome
                  no firmamento, ser en todo e por todo complemento de ti, ser o
                  principio e o fin, a terra e o ceo; ser o que na miña vida es ti para

                  min, o mellor que hai en min.

                  Quero ser a gran necesidade dun forte vicio; quero ser o que ti

                  máis queiras na vida, as túas ganas de rir e de vivir, quen esperte
                  cada día amándoche noite e día.


                  Quero ser de ti aquel suspiro calado, ese berro en silencio que se
                  oculta dentro de ti.

                  Quero ser en ti todo sentido, todo un pensar, gravarme na túa

                  mente,  en  cada  latexado,  quedarme  no  teu  corazón,  no  teu
                  pasado, no teu presente e fundirnos nun mesmo lume, ser un só

                  corpo, unha mesma esencia.

                  Só quero ser... O teu máis grande amor.


                  Toma o meu corazón de novo...

                  Que a miña alma está disposta a entregarse por completo a ti,

                  tómame  e  feixe  teus  todos  os  meus  desexos,  que  o  meu  amor
                  explota e grita ao mil ventos que che cielo e que ti es para min.

                  Toma  o  meu  corazón  de  novo,  e  feixe  desaparecer  de  min  as

                  bágoas que caen de dor, toma entre as túas mans a este home e

                  acubíllao baixo o teu abrigo, que, aínda que hoxe morra, partirá
   1317   1318   1319   1320   1321   1322   1323   1324   1325   1326   1327