Page 1909 - JULIO

Ti... 3

Ti es quen me leva a escribir cartas cheas de amor, non podo ir á miña
cama sen antes dicirche o moito que che cielo, que che sinto moi preto

de min, porque ti flúes dentro do meu corpo, es a miña respiración, o meu
alimento diario.

Cando leo as túas mensaxes non podo menos que sorrir e amarche con
tolemia, as túas palabras alegran o meu corazón, as miñas letras que van

directo ao teu corazón, sempre falaranche dun amor sincero, dunha
esperanza viva... dun mañá mellor, dun mañá onde estaremos ti e eu
abrazados baixo o manto da lúa mentres eu abrázoche cos meus cabelos.

Sentirás o aroma de home namorado que che entregou con estes sinxelos
escritos que saen desde o máis profundo do meu ser.

A calma desta noite tráeme a túa imaxe, onde podo sentirche tan preto
de min, que me asustas, non de medo senón de que non se se me estou

volvendo unha tola de amor. Xa sei que rirás, pero é a verdade.

O meu amor é tan grande que non hai espazos onde o poidas colocar, é

inmenso... é como un océano, como o infinito... ámoche tanto...

E claro que che penso e escribo para que nunca se borren estas cartas que

escribo para ti e recibo as túas caricias afastadas, o recibo como suaves tules
que se pousan no meu corpo que me acariñan ...e non deixes o meu amor

que esta distancia che desbasta, porque estamos xuntos como unha
enredadera que non che deixa escapar.

-Unha bágoa azul cae na miña fazula-

Cando léoche, pénsoche e véxoche tan lonxe...

Xa estamos en outubro, pero este ten un aire novo, de esperanzas

renacidas, porque nun momento dirasme que estaremos xuntos, algún día
os nosos camiños coincidirán na esquina da miña rúa ... esta carta ten as

palabras exactas para este amor tan noso

Namoreime completamente ata as trancas.