Page 1913 - JULIO
P. 1913
E eu quero que siga así, porque con cada palabra, con cada sílaba, con cada
7
son que sae dos teus beizos estremézome, e aínda que xa coñeza a túa voz
(como non coñecela se é o único que quero escoitar), cada vez que
escóitoche volvo tremer e vólvome a namorar de ti una e mil veces máis.
Cando non estás óuzoche.
Cando estas admíroche, cando non estás síntoche, cando estás quéroche
abrazar.
Recítame os teus poemas... os teus pensamentos...
Que unha cousa é escribir, outra escoitalos dos teus beizos, quero
escoitarche murmurándome ao oído canto me queres, recítame os teus
anhelos, o que esperas de min, o que soñas. Procurarei meterme nos teus
soños e nos teus pensamentos, cumprir as túas esperanzas e estar aí cada
instante.
Quéroche seguir ouvindo, sumando os sons, gardando as túas palabras
nos meus sentimentos obedecendo fielmente con amor os teus anhelos.
Quéroche seguir escoitando, cando o fago esquecemento o mundo,
esquezo as penas, esquecemento ata o esquecemento.
Despídome de ti, non sen antes dicirche que agora non che ouzo, pero
minto, gravei as túas palabras dicíndome que me cielas e por iso o sorriso
quedou en min.
Desexo que chegue o momento de volvercho a escoitar, porque os teus...
"Ámoche" son a miña forza de vivir...
Escóitoche ... e ámoche.
MÍROCHE
Amor minou:
Ás veces sorpréndesme cando míroche, cando quedo fascinado mirando
o teu rostro, cando mentres me falas quedo absorto vendo o movemento
dos teus beizos, tamén cando oras e envólvesme coa túa voz suave, quedo
mirando eses beizos que me hipnotizan.
