Page 1910 - JULIO
P. 1910
Soan as melodías e escóitoas con melancolía, cada unha faime lembrarche
4
e escribir para ti as máis fermosas prosas escritas co tinteiro do meu
corazón, cal maxia e encanto falo ti sendo a miña inspiración.
Non son palabras pensadas dicirche ámoche, son palabras que brotan da
alma e tradúcense en sentimentos de romanticismo, que é o que me fai
vivir; cada vez que escóitoche, véxoche, bícoche, abrázoche, estráñoche…
cada unha desas veces invade con alegría a humildade de tres palabras que
se empozan no meu corazón…
ES O meu TODO…
É que xa non controlo os meus sentidos, para o meu olfacto es o aroma
máis agradable que poida existir, a fragrancia perfecta dunha mestura de
rosas, azucenas, gardenias; cun toque sutil de amor…
Para a miña vista es a esencia da paisaxe máis fermosa que deus puxese
sobre a terra, onde os seus mananciais son as túas bágoas que provocan
tenrura, e onde as cordilleiras son cada unha das partes do teu belo corpo.
Para o meu gusto, es o máis delicioso que en canto a caramelitos,
chocolatitos puiden probar, pois os teus beizos teñen a dozura, textura,
sabor exquisito e todo iso fai que sexas o néctar do cal sempre me quero
alimentar.
Para o meu tacto es o sinónimo perfecto de suavidade e o complemento
perfecto para desvirgar a miña pel, coas caricias que me poidas brindar e
que as miñas signifiquen en ti; o obxectivo e logro de chegar a ser home.
E para os meus oídos a túa voz é unha música melodiosa que encandea os
meus momentos aflixidos, e os teus susurros son os motivos exactos para
afianzar este amor que estou a sentir, escoitarche reláxame, me reconforta,
me vitaliza, motívame, inspírame e sobre todo namórame.
Namoráchesme completamente, todo o que fago fágoo para ti e todo o
que son o son por ti.
Ámoche.
Desde o meu recuncho para ti.
Ámoche tanto…