Page 305 - JULIO

En compás dos versos que cobren os nosos soños brota 14
inquietante o rozamento dos teus beizos, e o teu nome
na miña boca xa palpita.

Sigamos amándonos como sempre, non deixemos secar

este amor polos nosos medos.

Son o que escribe estas cartas que se fixeron letras
de amor ao sentir este amor correspondido...

Dareiche as miñas mellores caricias para que xogues
con elas...

Ninguén o meu amor, ámache como eu.

Desde o meu Recuncho para ti.

O teu amor.

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.

A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre
teu, sempre miña, sempre noso.

Ámoche o meu Begoña.

ONTE SENTINCHE TAN PLENA

Onte sentinche tan plena ao acariñarche e ao espertar
os teus sentidos aínda durmidos… e en silencio sentín

como a túa mirada envolvíame.

Soñeiche, sentinche, ameiche, sentín como as túas
mans acariñaban o meu corpo sen deterse… e esta noite
quero máis, máis de ti.

Que sexa pleno este desexo, este lume… facerche tan
miña e estar tan dentro de ti, para que sintas as
miñas caricias lentamente na túa intimidade e enervar
así o meu desexo con gemidos de pracer.

Desexo que grites o meu nome, pedíndome que non me

deteña, seguir amándoche e que entre susurros
escoites que es o meu desexo.