Page 310 - JULIO

3
Bástame o teu amor.

Ola Amor Detívenme un momento para escribirche, e é que ás veces as

palabras lévallas o vento, as letras son máis leais, elas quedan, perennizan o
pensamento.

Quero deixarche por escrito o que cada día acrecenta dentro de min, o que

por ti estou a vivir… Estou namorado, dígoo unha e outra vez Estou
namorado!

Podo gritalo… sábelo, pero non é necesario. Non sabería dicir en que
momento, deime conta deste sentimento que me embarga, éncheme de

alegría, devólveme a vida; e é que parecese que sempre che estiven
esperando.

Todas esas horas inquietas, para ver o brillo da túa mirada, ouvir a túa voz,
bicar os teus beizos, sentir a calor do teu abrazo…

Como che recoñece o meu corpo, como che anhela a miña alma!

Todo me chama a ti, todo o que os meus sentidos perciben traen o teu rostro,
tatuándoo á miña mente…

Podo cos ollos abertos soñarche, e ao telos pechados en soños adorarche;
porque na túa ausencia nunca me faltas, estás sempre presente en todos
os detalles que fago.

Es o meu pasado, o meu presente, o meu futuro, xa nada queda alleo a ti,

todo harmoniza cando sinto o teu agarimo, cando me dis cerquita que me
cielas, iso bástame.

Cando te aniñas ao meu lado e consíntoche, ese sorriso na túa boca, é o
mellor regalo que recibo. Os nosos longos diálogos sinceros, fan que sexamos

amigos, cómplices, tolos amantes namorados.

Ti es o motor da miña existencia, o eixo dos meus pensamentos, xuramento
de amor que delinea os meus pasos.

Es rogo de benestar ao Creador cada día ao espertarme, e polas noites o
teu nome é oración ao acubillarme.

Es razón de toda virtude, porque ao sementar amor en min, forxáchesme
como un ser mellor.