Page 306 - JULIO
P. 306
Está noite farei do teu corpo o meu templo de 15
perdición e pracer.
Non deixarei punto algún sen tomar as delicias da túa
ser.
As virxes chorarán de envexa pedindo a berros estar
no teu lugar.
Cabalgarei polo teu corpo sen parar, furgarei en cada
recuncho cravando as miñas mans por toda a túa pel
ata facerche gritar.
Ámoche, Begoña, vida miña, ámoche con toda a forza
da miña ser, ámoche apaixonadamente, e entrégome a
ti, abandónome entre os teus brazos como ti
abandónasche nos meus despois de amarnos, despois de
mesturar a nosa suor, despois de mesturar a nosa
saliva, despois de unir as nosas almas e fundilas
nunha soa.
Ámoche para sempre, o meu Begoña eterna, o meu amor
verdadeiro, chama inextinguible dun amor sublime que
alumará o noso camiño ata a vida eterna.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre
teu, sempre miña, sempre noso.
Ámoche o meu Begoña.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por
permitirme o amarche día a día, noite a noite.
Adóroche vida miña…
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por
permitirme o amarche día a día, noite a noite.
Adóroche vida miña?
Ámoche porque es o meu complemento, porque es na miña
vida o amor que soñei un día ter, ámoche por ser quen
es.
Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu
corazón, ámoche coa alma, ámoche para sempre.