Page 311 - JULIO
P. 311

Grazas o meu tesouro por estar na miña vida, por deixar que derrame en
                                                                                                              4
                  ti todo este amor que por ti sinto.

                  Namorado ata as trancas por sempre…


                  O meu doce amor: Esta noite pensei moito en ti, no que estarás a facer
                  nestes momentos…quizais esteas a descansar e soñando comigo…

                  Iso sería marabilloso, porque eu aquí no medio da noite non deixo de pensar

                  en ti, nos momentos que lle roubamos ao tempo e á vida para poder estar
                  xuntos e gozar deste amor que naceu no medio dunha vida xa realizada…

                  Canto tempo terá que pasar para que podamos estar xuntos…!

                  Ámoche con toda a forza con que se poida amar e só perténzoche a ti.


                  Para ti, por sempre e para sempre.

                  Verche sorrir.

                  Verche  sorrir  é  unha  sensación  indescritible,  é  coma  se  miles  de  fogos
                  artificiais explotasen ante os meus ollos, coma se caésese un pedazo de ceo

                  en forma de ser alado, coma se de súpeto todos os problemas do mundo
                  deixasen  de  existir  e  só  quedásemos  ti  e  eu,  o  un  fronte  ao  outro,
                  suspendidos no tempo e mirándonos aos ollos.


                  O teu cativador sorriso atrapoume desde o momento en que che vin, e souben
                  con certeza que desde aquel preciso instante faría o imposible por terche
                  ao meu lado, por ter o enorme privilexio de ser a razón dos teus sorrisos e

                  da túa felicidade.

                  Pasou o tempo e o meu soño fíxose realidade, sentirche preto enche o meu
                  interior  ata  límites  antes  descoñecidos  para  min,  e  non  podo  evitar
                  soñarche esperto a cada momento.


                  Soa tópico dicilo, pois todos os namorados teñen ao seu ser amado na mente
                  acotío, pero a forma na que atrapas a miña mente non é para nada común.

                  De entre todas as cartas para a miña muller que podería escribirche elixo

                  esta  para dicirche que a  túa  presenza  me acompaña  alá  onde vou,  e a
                  sensación de abandono que sinto cando pérdoche de vista vese a intres
                  mitigada pola gran felicidade que sinto ao darme conta de que permaneces
                  na miña mente e nos meus soños, porque es a única persoa que me enche

                  real e completamente.
   306   307   308   309   310   311   312   313   314   315   316