Page 312 - JULIO

E non é ata o momento de durmirme que me dou conta de ata onde chega a
5
miña adicción a ti, ao teu aroma, á túa mirada, aos teus beizos e ao tacto da

túa pel.

Soñar contigo é unha experiencia tan íntima e tan real que me dou conta
de que neses instantes son unha persoa completa e sinceramente feliz, con
todas as letras que ten a palabra F-E-L-I-Z. Non me imaxino como sería a

vida sen ti, e por iso non quero pasar un segundo lonxe do teu lado.

Sempre levareiche nos meus soños…

Ti fasme amarche máis.

O meu amor, esta carta comézoa escribindo coa certeza que ti serás quen a
reciba —ti e ningún outro— porque estes sentimentos só son para ti.

Pasaron días desde as miñas últimas letras, pero non deixo de pensar nin
por un só instante en nós.

Ti disme que cheguei á túa vida no momento xusto, eu digo máis ben es ti
quen chegou a min no momento preciso.

Este era o instante no que nos tiñamos que coñecer, o momento perfecto
no que nada parecía ter sentido, nin antes nin despois, e xusto agora cando

nos tiñamos que coñecer e poder xuntar as túas liñas coas miñas.

Moitas noites choraba pensando que a miña vida sería tan baleira como o foi
ata agora, nunca me imaxinei atopar un amor tan marabilloso como ti.

Divos tíñame reservado para ti, e agora todas as miñas penas, as miñas
cancións tristes pasaron facer belos versos e cartas de amor.

Dis que che sentes estraña sen min, que nada do que che rodea parece
estar contigo.

O meu sentir é o mesmo, todo o vexo como prestado, como que non é o meu
tempo, só vivo para poder atoparme contigo, mentres tanto só soño e
abrázoche nas miñas noites que se fan eternas sen ti.

Todo o meu cuarto noméache, todo o que hai na miña contorna respírache.

Hoxe, coa luz que entra pola miña xanela imaxino moitas paisaxes e tempos
que estarei contigo.

O meu cuarto xa non é o mesmo, porque está rodeado dos meus libros, das

miñas cartas que che entregan un pouco de min en cada letra.