Page 943 - JULIO
P. 943
NON EXISTE MÁIS NADA QUE TI E EU
17
Esta é a nosa historia: só ti e eu, o noso conto perfecto, a nosa historia de
dúas. Sei que hai moitas historias, pero ningunha como esta.
Porque a nosa non é unha historia máis, unha historia que comezou rozando
o límite do prohibido, vivindo momentos que ningún dos dous xamais
esquecerá, para facer máis especial o momento en que por fin nos unimos
para formar un só.
Aínda faltan moitas páxinas neste conto que os dous enchemos. Cada paso,
cada bico, cada abrazo, son un relato que narra a miña cabeza e escribe este
corazón.
A miña vida ten sentido porque formas parte dela. Ámoche!, por encima de
todo, ámoche. Xa non se como dicircho, a miña vida.
Sentirche é o máis precioso que xamais experimentase: pérdome na túa
mirada, me derrito na túa boca, espértome xunto a ti. Es tan grande para
min, que no meu corazón non cabes.
Tes algo que che fai ser especial, fácil de sentir, difícil de explicar, tan
única, tan perfecta, que ás veces me fas sentirme insignificante.
Oxalá o tempo parásese para poder bicarche eternamente, respirando o
aire que conteñen os teus beizos! Ámoche máis que todo e máis que nada
neste mundo…
Como che podo amar tanto? Ás veces pregúntomo e non atopo a resposta.
Sei que parece imposible, pero cada día ámoche máis, porque sabes? esta
historia ten un principio, pero non ten final. Seis de maio, foi o primeiro día
do resto das nosas vidas.
Es o meu pasado, presente e futuro, o onte, o hoxe e o mañá. Quixese
afastarme xunto a ti a un lugar onde non haxa ninguén, porque quero estar
contigo cada momento para sempre.
Quero verche, terche, facerche miña para sempre, porque ti ocupas cada
momento que existe na miña mente.
Por ti deixeino todo atrás, porque cando estou contigo sinto que nada máis
importa.
Sei que ninguén nos entende, porque isto é algo único.