Page 965 - JULIO
P. 965
ESPÉROCHE 3
Estou a esperar que pasen as horas para volver verche, porque esta noite
teño algo especial para ti.
Preparei unha cea íntima, unha cea para dúas na que imos comer ata
quedarnos saciados, porque agora mesmo teño tanta fame de ti…
Será unha cea especial á luz das velas que iremos degustando enredados
entre as sabas.
O menú é sinxelo: Os entrantes correrán a cargo da boca e os oídos,
susurros deses que che fan tremer e que volverán percorrerche esta noite, e
os meus beizos deleitaranse no sabor do teu pescozo.
Utilizarei as miñas mans para chegar ao prato principal, acompañándoo
de bicos urxentes e miradas ardentes para chegar á sobremesa.
Unha sobremesa que compartiremos unha e outra vez ata quedar saciados.
Porque penso saciarme de ti, comerche, beberche e bicarche ata que a noite
arrástrenos ao mundo dos soños.
E aínda entón, penso soñarche e seguir percorréndoche e seguir
descubrindo novos sabores en ti, mesturareinos cos antigos e formarei un
cóctel delicioso de paixón e desexo ata que non podamos con tanto lume e
a madrugada obríguenos a parar.
Ata entón, espéroche.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche o meu Begoña.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
Desde o meu recuncho para ti.
Necesítoche como o aire que respiro
O meu querido amor:
Estas letras teñen a calidez dun outono, a brisa dunha primavera e o eterno
do verán... porque ti xa te encargas de pór cor ás miñas letras.