Page 965 - JULIO
P. 965

ESPÉROCHE                                                      3

                  Estou a esperar que pasen as horas para volver verche, porque esta noite


                  teño algo especial para ti.
                  Preparei  unha  cea  íntima,  unha  cea  para  dúas  na  que  imos  comer  ata
                  quedarnos saciados, porque agora mesmo teño tanta fame de ti…


                  Será unha cea especial á luz das velas que iremos degustando enredados
                  entre as sabas.

                  O  menú  é  sinxelo: Os  entrantes  correrán  a  cargo  da  boca  e  os  oídos,

                  susurros deses que che fan tremer e que volverán percorrerche esta noite, e
                  os meus beizos deleitaranse no sabor do teu pescozo.

                  Utilizarei as miñas mans para chegar ao prato principal, acompañándoo


                  de bicos urxentes e miradas ardentes para chegar á sobremesa.
                  Unha sobremesa que compartiremos unha e outra vez ata quedar saciados.

                  Porque penso saciarme de ti, comerche, beberche e bicarche ata que a noite

                  arrástrenos ao mundo dos soños.

                  E  aínda  entón,  penso  soñarche  e  seguir  percorréndoche  e  seguir
                  descubrindo novos sabores en ti, mesturareinos cos antigos e formarei un

                  cóctel delicioso de paixón e desexo ata que non podamos con tanto lume e
                  a madrugada obríguenos a parar.



                  Ata entón, espéroche.
                  A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
                  sempre noso. Ámoche o meu Begoña.


                  (Ti fasme amarche cada día máis)


                  Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
                  Desde o meu recuncho para ti.


                  Necesítoche como o aire que respiro


                  O meu querido amor:
                  Estas letras teñen a calidez dun outono, a brisa dunha primavera e o eterno

                  do verán... porque ti xa te encargas de pór cor ás miñas letras.
   960   961   962   963   964   965   966   967   968   969   970