Page 966 - JULIO

O meu querido amor nesta distancia que de ti me ten lonxe... Chegou 4
unha nova noite na que todos os meus escritos falan de ti. Son letras

inconclusas que non podo terminar porque lles falta o seu complemento

vital: o teu nome nelas.
Pero, que máis dá?

Se con tan só pensarche todo o meu mundo é capaz de rexurdir a un novo
día e todo empeza a florecer e a ter vida. Si o meu ceo, con tan só pensarche
estas letras mortas recobran vida e é cando as frases flúen con máis forza,

con máis amor, aquel o cal só ti lle sabes dar cando todo por aquí aparenta
ser triste día.

Ti chegas e volvo rir de amor e alegrías.

É algo estraño e algo fermoso, pero cando empezo a porme triste só
necesito pensar en ti e estas letras cobran vida.

Pensando en ti todo parece cambiar de maneira máxica, fermosa e

agradable.
É algo que non pode explicarse con letra algunha, porque os sentimentos
son tan misteriosos e imperceptibles ante os nosos sentidos, hai algo que

os fai especiais.
Da mesma forma é este amor que sinto por ti, porque isto que nace no meu
peito só ti sabes como é, é algo entre os dous (grande é o noso amor).

É por esa mesma razón que non desfallezco con cada día que pasa cando
digo que quero estar contigo, porque algo dentro meu dime que poderei
chegar a este longo camiño por estar ao teu lado.

É algo que ambos sabemos e cando me regalas cada letra na que me dis
que estaremos xuntos, como sempre o quixemos, entón recobro novos
ansias e os meus sentidos. Faime amarche máis, con aquela misteriosa

forza do amor cando o sentir é nobre, puro e sincero.

Son moi feliz pois a pesar da distancia que hai entre ti e eu, cada día podo

expresarche este amor que habita en min. En todas as situacións da miña
vida estás presente, en cada cousa que fago sempre busco facerche feliz, e
encántame saber que tamén me amas, que xuntos seguimos loitando para

estar xuntos e facer realidade este fermoso soño de amor.