Page 970 - JULIO

A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña, 8
sempre noso. Ámoche o meu Begoña.

Necesítoche... para amarche

O meu amor, aínda que ao meu corazón lle embargue a pena por esta
distancia nosa, non me fagas moito caso se as miñas letras de hoxe

parécenche máis melancólicas: Só é a pena que sinto pola distancia que

separa os nosos corpos, non o noso corazón.
Moitas veces espértome pensando no día que poida dicirche todo o que

teño no meu ser, moitas cousas quedaron afogándose na miña garganta a
fin de non entristecer a túa vida, pero un día como hoxe si quero dicirche o
moito que che estraño, que os días se me fan máis longos do normal… pero

iso é porque cada día fasme máis falta, necesítoche máis, gustaríame
recostarme nos teus brazos, e dicirche todas estas cousas que gardo para
min, e que só ti debes ouvir.

Pero á soidade dígolle que non, que non me pode vencer, pois este amor é
forte, verdadeiro e fermoso, sempre me dá belas palabras para ti, para que

nunca fáltenche as miñas cartas.

A ti que es a dona das miñas letras e o meu corazón, non podo negarche
unha carta chea de amor porque te mereces iso e moito máis.

Hoxe dábame conta que chegarán choivas, e nalgunha ocasión verase
choiva e sol mesturarse, porque estamos en cambios de estacións, cambios
da lúa e sol…

Dásche conta a miña amada, que todo vai cambiando, que todo se move?
Así é o noso amor que non sabe de cambios, só acepta as estacións como
algo normal.

Non esteas triste, pois o noso amor está por encima de todo iso, que
importa amor meu, se todos vanse… pois sempre quedas ti, e que importa
que non haxa máis lugares onde ir… se ti segues ao meu lado.

O importante, é que sempre, en todo momento, a pesar da distancia,
témonos o un ao outro.

Ámoche e estráñoche tanto…