Page 972 - JULIO

A miña alegría é atoparche cada mañá ao abrir os ollos… A miña alegría 10
é alimentarme dos teus doces bicos, dos teus tenros abrazos, do teu

delicado e sublime amor. A miña alegría é saberche aí aniñada xunto a

min.
A miña alegría é saberche esperándome con ansias cando regreso ao noso

fogar.
Ámoche e como non amarche? se tamén ti ámasme con tolemia, se es a
nena dos meus ollos, se son o teu desvelo e ti a miña alegría. Se son a causa

da túa paixón, desta tolemia marabillosa que é amarnos.

Como non amarche se derramaches as túas bágoas por min? Como non

amarche? Oh, o meu BEGOÑA!!...

Se che enfrontaches a todos, ata aos máis queridos, por causa miña, por
amarme… por regalarme a bendición de permitirme amarche cada día…
sentíndome amado por ti, consentido e consentido polo teu corazón de

amante esposa.

Por causa túa, amada miña, sinto unha explosión de alegría e gratitude na
miña vida… xamais poderei pagar tanto ben porque nada merezo.

Ninguén pode quitarme o orgullo de terche no meu corazón, ese corazón

que che pertence só a ti.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,

sempre noso. Ámoche o meu Begoña.

(Ti fasme amarche cada día máis)

Sempre teu… sempre miña… sempre noso.

Desde o meu recuncho para ti.
A túa MIRADA

Mírame sempre amor meu. Castígame coa túa mirada, fresca como o
asperxeu na flor. Mírame con ese ardor de muller, reflícteme en ti, faime
un esmoleiro do teu amor, acaríñame sempre mirándome…

Tómasme, me embriagas, toléasme, provócasme, énchesme de sentires,
lévasme a outro mundo, a outra dimensión con só mirarme, o meu amor...