Page 973 - JULIO

Cando me miras, miles de emocións percorren o meu corpo, vou a outro 11
planeta, ao espazo infinito... Es un ser absorbente. Os homes non poden

mirarche porque tes poder hipnótico. Cando as miras, todos caen de
xeonllos aos teus pés…

Lévasme a un mar de ondas bravías cando me miras profundamente. Non

podo conterme ao verche, o meu ceo. Catívasme, me esclavizas... mírame,

destrúeme, penétrame coa túa mirada…
Mirada de coquetear, mirada perfumada de espera, mirada de muller que

seduce e acariña, que embriaga, que bica, mirada de insinuacións e éxtases,
miradas que embriagan con néctar de bicos. Mirada de amor, de
compaixón, de dita, de felicidade, de pracer inmenso cando dous seres

xúranse amor eterno... mirada de tenrura, de lume ardente, de paixóns

desmedidas…
Amor, quero sentir a túa mirada hoxe mañá e sempre… así, mirándonos

os dous, cun amor sublime, quero morrer por toda unha eternidade… o meu

amor eterno por sempre e para sempre.
(Ti fasme amarche cada día máis)

Sempre teu… sempre miña… sempre noso.

Desde o meu recuncho para ti.
UN AMOR SEN LÍMITES

Agora quixese contar a todo o mundo que cielo con todo o meu ser a unha
gran muller, e non é calquera muller, senón que é a muller perfecta, a miña
esposa, a muller coa que un día soñei.

A súa forma de mirarme, a súa forma de falarme, ata me fai tremer, e se
vos contase o que provoca a súa forma de bicarme… fai que voe ao ceo e

regrese coas mans cheas de estrelas.

Confesareivos que só con vela a pel se me eriza, que decidín regalarlle a
miña vida nada máis coñecela, e hoxe doulle grazas a deus porque un día

El uniu as nosas almas.

Non serei un poeta, nin un compositor, pero a súa forma de ser, os seus
sentimentos, a súa forma de falar… cada recordo é majestuoso, e non

soporto que se escape do meu pensamento.