Page 975 - JULIO
P. 975
Douche grazas, por darlle unha nova luz á miña vida, por acender unha 13
chama inextinguible no meu corazón, grazas por mostrarme estes
sentimentos que eu non coñecía… se me preguntas se quéroche, diso non
hai dúbida, amor, se me preguntas se ámoche, quero que saibas que é máis
que amor, é unha paixón.
Hoxe e sempre amareiche, o meu amor.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche o meu Begoña.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
A miña ESPOSA, A miña AMIGA, O meu AMANTE...
A miña esposa, A miña Amiga e O meu Amante, así chámoche porque
iso es, así pénsoche e así concíboche, chea de sentimentos, chea e
grandiosa...
Es a miña Esposa, porque de ti farei unha Princesa, porque en ti apóiome,
en ti penso, en ti confío e en ti vexo o meu presente e o meu futuro.
Chamarche a miña esposa é pensar que che pertenzo, que teu é o meu
corazón, a miña vida, as miñas palabras, os meus pensamentos, as miñas
ilusións, a miña felicidade, o meu respecto, os meus plans, os meus
proxectos.
E eu son o teu Esposo, aquel que estará todo o tempo ao teu lado, sen
pedirche nada a cambio, o que che dá todo, o meu amor, o meu agarimo, o
meu respecto e fidelidade, o que estará ao teu lado só para quitarche as
tristezas, estarei para apoiarche, para animarche.
Cielo á miña esposa polo que ela é, pola súa tenrura, a súa tolemia, o seu
amor, a súa paixón, as súas virtudes, as súas debilidades.
Es A miña Amiga, non me fallarás, non me traizoarás, non me danarás.
Porque somos os mellores amigos do mundo, porque ti enténdesme e eu
enténdoche, somos un só, somos dúas almas incompletas que un día por
fin atopáronse en perfecta unión, dúas almas xemelgas que agora son unha
soa.