Page 980 - JULIO
P. 980
Es ti, o meu soño, o meu esquema, o meu mellor poema, día tras día a miña 18
fantasía.
Os teus BEIZOS
Ese sabor que me deixan os teus bicos.
Ese dulzor depositado nos teus beizos.
Esa paixón que me envolve cada noite, que me vai entrando lentamente
chegando a queimarme a pel cando sinto o rozamento dos teus beizos sobre
o meu corpo espido.
Esa paixón que bebo en cada noite, que me vai queimando lentamente ata
chegar a converterse en lume, fundíndonos nun só corpo, apagándoa cada
noite co teu amor, morrendo e volvendo en cada amencer e volver rexurdir
a chama de novo, para volver afundirme no teu corpo e volver bicar os teus
doces beizos cada día.
Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa
alma, ámoche para sempre.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite. Adóroche vida miña…
Ámoche tanto…
O teu amor que moito che estraña... e ámache.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Non son poeta, pero regáloche amor.
É difícil empezar, teño tanto que contar e teño tanto que expresar...
Quero contar dun amor, un amor distinto aos demais.
Un amor en que a distancia logrou triunfar, un amor en que a confianza
foi o primordial.
Un amor que se comunica todos os días a través dunha pantalla.
En cal as horas se fan eternas, os minutos convértense en horas, e ansiosos
esperamos a nosa hora.
Un amor que me levou a un mundo onde nunca pensei estar.
