Page 968 - JULIO
P. 968
Se o meu ceo...unha fermosa historia de amor, onde somos os 6
protagonistas do máis belo sentimento que naceu da nada e hoxe é
fantasía pura.
Sei que che parecerá unha tolemia, pero quixese neste instante voar cara a
ti, como o fago cada noite en soños... eses soños onde nos damos os bicos
máis doces e entregámonos ao amor bañados pola nítida claridade da lúa,
co mar aos nosos pés, mentres as palmeiras axítanse nese vaivén coma se
danzasen ao suave compás da brisa, que adormenta os sentidos... E
fágoche todo meu!
Que belo é o sentir que me domina!
E canta placidez sente entre os teus brazos!
E ámoche... ámoche con ese sentir pleno dun home que se entrega á
sensación máis sublime e tenra... ámoche porque coa túa suavidade de
home namorado elévasme aos ceos cando me dis "Ámoche!".
Sei que ao espertar lerás esta misiva, só amor... só ábrea amodo, porque
nela van miles de bicos e suspiros... bicos que voarán cara aos teus beizos,
o teu rostro, a túa pel... eses bicos que nos damos aínda en distancia, bicos
que rápidos cruzan os mares e fronteiras para chegar ao seu destino....
doces e suaves, nítidos e cheos do máis puro sentimento que está no meu
corazón que latexa ilusionado... dicindo no seu suave palpitar "Ámoche...
adóroche!" Porque sabes?... Es o meu maior tesouro!
P.D. Sae á xanela ceo meu... que a lúa está en todo o seu esplendor e
estouna mirando, dicíndolle o teu nome... como en suave suspiro... para
que co seu suave resplandor dígache o que penso... Que es toda miña!
O meu gran amor
Amor minou:
Non se cando deixamos de ser dous para unirnos nun só, non se cando
empezou a miña vida a ser "nosa vida", como nos fomos fundindo o un co
outro ata formar un só ser..."ti e eu" agora é "nós".
E gústame sentir isto tan lindo, é algo que vai deixando rosas no camiño,
aínda que tamén vai deixando espiñas, dor que nos causa a distancia.