Page 77 - ขอเสนอเชงนโยบายเพอสนบสนนฯ e-book 1_Neat
P. 77

3.6   การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (โลจิสติกส์ และพลังงาน)

                                                ประเด็นปัญหาด้านโลจิสติกส์
                                                กำรพัฒนำระบบโลจิสติกส์ของประเทศ มีปัจจัยที่เกี่ยวข้องหลำยส่วน ทั้งกำร

                                         ลงทุนโครงสร้ำงพื้นฐำนซึ่ึ่งใช้งบประมำณจ�ำนวนมำก ปัญหำควำมมั่นคงของประเทศ
                                         ควำมซึ่ับซึ่้อนในกำรเชื่อมโยงระบบขนส่งเข้ำกับระบบเศรษฐกิจ เช่น สะพำนแผ่นดิน

                                         หรือ Land Bridge (เส้นทำงบกเพื่อใช้เชื่อมโยงระหว่ำงทะเลหรือมหำสมุทร แทนกำรใช้
                                         กำรขนส่งทำงทะเล) รวมถึงกำรขำดก�ำลังคนและควำมรู้ควำมเข้ำใจในด้ำนโลจิสติกส์

                                         เป็นต้น ถึงแม้ประเทศไทยจะมีควำมได้เปรียบด้ำนภูมิศำสตร์ คือที่ตั้งของประเทศ
                                         และมีโครงสร้ำงพื้นฐำนด้ำนโลจิสติกส์ที่ดีกว่ำหลำยประเทศในภูมิภำค แต่ก็ยังขำด

                                         กำรเชื่อมโยงกำรขนส่งในแต่ละรูปแบบและกำรจัดกำรโลจิสติกส์แบบบูรณำกำร
                                         ยังไม่มีหน่วยงำนหลักที่บริหำรภำพรวมด้ำนโลจิสติกส์ของประเทศ และมีกฎหมำยที่

                                         เป็นอุปสรรคต่อกำรพัฒนำ ทั้งนี้ แนวโน้มอุตสำหกรรมโลจิสติกส์และผู้ประกอบกำร
                                         ไทยจะปรับตัวให้มีประสิทธิภำพสูงขึ้น และมีขีดควำมสำมำรถในกำรแข่งขันกับ

                                         ผู้ประกอบกำรต่ำงชำติมำกขึ้น อีกทั้งจะขยำยตัวเพื่อรองรับกำรเคลื่อนย้ำยสินค้ำ
                                         ที่จะเพิ่มขึ้น โดยเฉพำะจำกแผนกำรพัฒนำด้ำนโลจิสติกส์ภำยใต้โครงกำร BRI หรือ

                                         Belt and Road Initiative ของจีน รวมถึงกำรขยำยตัวของเศรษฐกิจไทยและภูมิภำค
                                         และกำรเติบโตของพำณิชย์อิเล็กทรอนิกส์

                                                กำรพัฒนำอุตสำหกรรมโลจิสติกส์ของประเทศไทยควรเริ่มจำกกำรปรับ
                                         มุมมองและกำรก�ำหนดเป้ำหมำยให้สอดคล้องกับแนวทำงกำรพัฒนำประเทศ

                                         ที่ต้องกำรพัฒนำอุตสำหกรรมหรือบริกำร ที่จะเป็นแหล่งรำยได้ใหม่ของประเทศ
                                         ในระยะยำว ซึ่ึ่งในอดีตที่ผ่ำนมำระดับนโยบำยมักจะมองด้ำนโลจิสติกส์ ในมิติของ

                                         ต้นทุนและโครงสร้ำงพื้นฐำนเท่ำนั้น
                                                ก�ำหนดเป้ำหมำยให้อุตสำหกรรมโลจิสติกส์เป็นเครื่องยนต์ทำงเศรษฐกิจ

                                         ตัวใหม่ของประเทศไทย โดยผลักดันให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลำงของภูมิภำคเพื่อ
                                         เชื่อมโยง “กำรขนส่งต่อเนื่องหลำยรูปแบบ” หรือ “Multimodal Transports” โดย

                                         บำงรูปแบบของระบบกำรขนส่ง ไทยอำจเป็นศูนย์กลำงของภูมิภำค อำทิ กำรขนส่ง
                                         ทำงบก ในขณะที่บำงรูปแบบกำรขนส่ง ไทยอำจเป็นจุดเชื่อมโยง อำทิ กำรขนส่ง

                                         ทำงทะเล เป็นต้น และต้องบริหำรจัดกำรให้เกิดประโยชน์สูงสุด รวมถึงต้องวำงแผน
                                         ระยะยำวส�ำหรับโลจิสติกส์ในอนำคตให้ครบครันในทุกด้ำน เพื่อรองรับแผนพัฒนำ

                                         โลจิสติกส์ของจีน ซึ่ึ่งเชื่อมโลกด้วย BRI ทั้งนี้ เพื่อให้บรรลุเป้ำหมำยไทยต้องเร่งพัฒนำ
                                         ระบบข้อมูลเชิงดิจิทัลและกำรเชื่อมโยงข้อมูลของหน่วยงำนต่ำง ๆ เช่น กำรจัดกำร





                                                                                              นักศึกษา วปอ. รุ่นที่ 63  75
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82